6. โกสิยชาดกว่าด้วยผู้รู้กาลควรไม่ควร[301] การออกไปในเวลาอันสมควร เป็นความ ดี การออกไปในเวลาอันไม่สมควร ไม่ดี เพราะ ว่าคนผู้ออกไปโดยเวลาไม่สมควร ย่อมไม่ยัง ประโยชน์อะไรให้เกิดได้ คนที่เป็นศัตรูเป็นอัน มาก ย่อมทำอันตรายคนผู้ออกไปแต่ผู้เดียวใน เวลาอันไม่สมควรได้ เหมือนฝูงการุมจิกนกเค้า ฉะนั้น. [302] นักปราชญ์รู้จักวิธีการต่าง ๆ เข้าใจช่อง ทางของคนเหล่าอื่น ทำพวกศัตรูทั้งมวลให้อยู่ ในอำนาจได้แล้ว พึงอยู่เป็นสุขเหมือนนกเค้า ผู้ฉลาด ฉะนั้น. จบ โกสิยชาดกที่ 6 อรรถกถาโกสิยชาดกที่ 6 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง |