เมนู

10. ธัมมัทธชชาดก



ว่าด้วยผู้ถึงธรรมของสัตบุรุษ


[289 ] ท่านอยู่เป็นสุขแล้ว ได้ออกจากแว่นแคว้น
มาสู่ป่าอันสงัดเงียบ ท่านนั้นนั่งซบเซาอยู่โคน
ต้นไม้แต่ผู้เดียว เหมือนคนกำพร้า.
[290] เราอยู่เป็นสุขแล้ว ได้ออกจากแว่นแคว้น
มาสู่ป่าสงัดเงียบ ระลึกถึงธรรมของสัตบุรุษอยู่
นั่งซบเซาอยู่ที่โคนต้นไม้แต่ผู้เดียว เหมือนคน
กำพร้า.

จบ ธัมมัทธชชาดกที่ 10

อรรถกถาธัมมัทธชชาดกที่ 10



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง
ปรารภพระเทวทัตพยายามปลงพระชนม์พระองค์ ตรัสพระธรรม
เทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า สุขํ ชีวิตรูโปว ดังนี้.
ความย่อว่า พระศาสดาตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวทัต
พยายามฆ่าเรา ในบัดนี้เท่านั้นก็หามิได้ แม้เมื่อก่อนก็พยายาม
ฆ่าเราเหมือนกัน แต่ไม่อาจทำแม้เพียงความสะดุ้งสะเทือน จึง
นำเรื่องอดีตมาตรัสเล่า.