เมนู

6. มัจฉชาดก



ไฟราคะร้อนกว่าไฟอย่างอื่น


[281] ไฟนี้ก็ไม่เผาเราให้เร่าร้อน แม้หลาวที่
นายพรานแหเสี้ยมเป็นอย่างดีแล้ว ก็ไม่ยังความ
ทุกข์ให้เกิดขึ้นแก่เรา แต่การที่นางปลาเข้าใจว่า
เราไปหานางปลาตัวอื่นด้วยความยินดี อันนี้แหละ
จะเผาเราให้เร่าร้อน.
[282] ไฟคือราคะนั้นแลย่อมเผาเราให้เร่าร้อน
อนึ่ง จิตของเราเองย่อมเผาเราให้เร่าร้อน พราน
แหทั้งหลาย ขอได้ปล่อยเราเถิด สัตว์ผู้ตกยาก
อยู่ในกาม ท่านไม่ควรฆ่าโดยแท้.

จบ มัจฉชาดกที่ 6

อรรถกถามัจฉชาดกที่ 6



พระศาสดาเมื่อประ ทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง
ปรารภการเล้าโลมของภรรยาเก่า ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำ
เริ่มต้นว่า น มายมคฺคิ ตปติ ดังนี้.
เรื่องย่อมีว่า พระศาสดาตรัสถามภิกษุนั้นว่า ดูก่อนภิกษุ
ได้ยินว่า เธอกระสันจริงหรือ ภิกษุนั้นกราบทูลว่า จริงพระเจ้าข้า