5. กัจฉปชาดกตายเพราะปาก[279] เต่าพออ้าปากจะพูด ได้ฆ่าตนเองแล้ว หนอ เมื่อตนคาบท่อนไม้ไว้ดีแล้ว ก็ฆ่าตนเสีย ด้วยวาจาของตนเอง. [280] ข้าแต่พระองค์ผู้ประเสริฐสุดในหมู่นรชน บุรุษผู้เป็นบัณฑิตเห็นเหตุอันนี้แล้ว ควรเปล่ง แต่วาจาที่ดี ไม่ควรเปล่งวาจานั้นให้ล่วงเวลาไป ขอพระองค์ทรงทอดพระเนตรเต่าผู้ล่วงถึงความ พินาศเพราะพูดมาก. จบ กัจฉปชาดกที่ 5 อรรถกถากัจฉปชาดกที่ 5 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง |