7. พีรณัตถัมภกวรรค1. โสมทัตตชาดกว่าด้วยอาการของผู้ขอ[271] ท่านเป็นผู้ไม่ประมาทเป็นนิจ ได้ทำความ เพียรอยู่ในป่าช้า ชื่อพีรณัตถัมภกะถึงหนึ่งปี ครั้น เข้าประชุมบริษัท กลับกล่าวให้ผิดพลาดไป ความเพียรย่อมป้องกันผู้ปราศจากปัญญาไม่ได้. [272] ดูก่อนพ่อโสมทัตต์ บุคคลผู้ขอ ย่อมประ- สบอาการ 2 อย่าง คือได้ทรัพย์ 1 ไม่ได้ทรัพย์ 1 เพราะว่าการขอมีอาการอย่างนี้เป็นธรรมดา . อรรถกถาพีรณัตถัมภกวรรคที่ 7อรรถกถาโสมทัตตชาดกที่ 1 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง |