6. กฬายมุฏฐิชาดกว่าด้วยโลภมาก[201] ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นจอมแห่งชน ลิงผู้เที่ยว หาอาหารตามกิ่งไม้นี้ โง่เขลายิ่งนัก ปัญญาของมัน ก็ไม่มี มันสาดถั่วทั้งกำเสียหมดสิ้น แล้วเที่ยว ค้นหาถั่วเมล็ดเดียวที่ตกลงยังพื้นดิน. [202] ข้าแต่พระราชา พวกเราก็ดี ชนเหล่าอื่น ที่โลภจัดก็ดี จะต้องละทิ้งของมากเพราะของ น้อย เปรียบเหมือนวานรเสื่อมจากถั่วทั้งหมด เพราะถั่วเมล็ดเดียว ฉะนั้น. จบ กฬายมุฏฐิชาดกที่ 6 อรรถกถากฬายมุฏฐิชาดกที่ 6 พระราชาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารทรง |