เมนู

8. พกชาดก



ว่าด้วยผู้ฉลาดแกมโกง



[38] บุคคลผู้ใช้ปัญญาหลอกลวงคนอื่นย่อมไม่
ได้ความสุขเป็นนิตย์ เพราะผู้ใช้ปัญญาหลอกลวงคน
อื่น ย่อมประสบผลแห่งบาปกรรมที่ตนทำไว้ เหมือน
นกยางถูกปูหนีบคอฉะนั้น.

จบพกชาดกที่ 8

8. อรรถกถาพกชาดก



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน ทรงปรารภภิกษุผู้เจริญ
ด้วยจีวรจึงตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า นาจฺจนฺตํ นิกติปฺปญฺโญ
ดังนี้.
ได้ยินว่า ภิกษุผู้อยู่ในพระเชตวันวิหารรูปหนึ่ง เป็นผู้ฉลาดในกรรม
อย่างใดอย่างหนึ่ง มีการคัด การชัด การจัด และการเย็บผ้าที่จะพึงทำในจีวร
ภิกษุนั้นย่อมเพิ่มจีวรด้วยความเป็นผู้ฉลาดนั้น เพราะฉะนั้น จึงปรากฏชื่อว่า
จีวรวัฑฒกะ ผู้เจริญด้วยจีวร. ถามว่า ก็ภิกษุนี้กระทำอย่างไร ? ตอบว่า
ภิกษุนี้เอาผ้าเก่าที่คร่ำคร่ามาแสดงหัตถกรรมคือทำด้วยมือ กระทำจีวรสัมผัส
ได้ดี น่าพอใจ ในเวลาเสร็จการย้อม ได้ย้อมด้วยน้ำแป้ง ขัดด้วยหอยสังข์
กระทำให้ขึ้นเงาเป็นที่พอใจแล้วเก็บไว้. ภิกษุทั้งหลายผู้ไม่รู้จักทำจีวรกรรม