เมนู

ตรัสโทษแห่งตัณหาในรส ด้วยประการดังนี้ ก็แหละครั้นตรัสแล้ว จึงทรงให้
ส่งเนื้อนั้นไปยังป่านั่นเอง.
พระศาสดาตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย นางวัณณทาสีนั้น ผูกภิกษุนั้นด้วย
ตัณหาในรส กระทำไว้ในอำนาจของตนในบัดนี้ เท่านั้นก็หามิได้ แม้ในกาล
ก่อน ก็ได้กระทำแล้วเหมือนกัน ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาสืบต่อ
อนุสนธิแล้ว ทรงประชุมชาดกว่า นายสัญชัยในครั้งนั้น ได้เป็นนาง
วัณณทาสีคนนี้ เนื้อสมันในครั้งนั้น ได้เป็นพระจูฬบิณฑปาติภิกษุ
ส่วนพระเจ้าพาราณสีได้เป็นเราแล.

จบ วาตมิคชาดกที่ 4

5. ขราทิยชาดก



ว่าด้วยผู้ล่วงเลยโอวาท



[15] ดูก่อนนางเนื้อขราทิยา ฉันไม่สามารถจะ
สั่งสอนเนื้อตัวนั้น ผู้มี 8 กีบ มีเขาคดแต่โคนคนถึง
ปลายเขา ผู้ล่วงเลยโอวาทเสียตั้ง 7 วันได้.

จบ ขราทิยชาดกที่ 5