เถรคาถา สัฏฐิกนิบาต

1. มหาโมคคัลลานเถรคาถา

ว่าด้วยคาถาของพระมหาโมคคัลลานเถระ

[400] พระโมคคัลลานเถระ ได้ภาษิตคาถา 4 คาถาเบื้องต้น
ความว่า
ภิกษุผู้ถือการอยู่ป่าเป็นวัตร ถือการเที่ยวบิณฑบาต
เป็นวัตร ยินดีเฉพาะอาหารที่มีอยู่ในบาตรอันเนื่องแต่การ
แสวงหา มีจิตใจมั่นคงด้วยดีในภายใน พึงทำลายเสนา
แห่งพระยามัจจุราชเสียได้ ภิกษุผู้ถือการอยู่ในป่าเป็น
วัตร ถือการเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร ยินดีเฉพาะอาหาร
ที่มีอยู่ในบาตรอันเนื่องแต่การเสาะแสวงหา ฟังกำจัด
เสนาแห่งพระยามัจจุราชเสียได้ เหมือนช้างกุญชรทำลาย
เรือนไม้อ้อฉะนั้น ภิกษุผู้ถือการอยู่โคนต้นไม้เป็นวัตร
มีความพากเพียรเป็นนิตย์ ยินดีเฉพาะอาหารในบาตร
อันเนื่องแต่การแสวงหา มีจิตใจมั่นคงด้วยดี พึงทำลาย
เสนาแห่งพระยามัจจุราชเสียได้ ภิกษุทั้งหลายผู้ถือการ
อยู่โคนไม้เป็นวัตร มีความพากเพียรเป็นนิตย์ ยินดี
เฉพาะอาหารในบาตรอันเนื่องแต่การแสวงหา พึงกำจัด
เสนาแห่งพระยามัจจุราชเสียได้ เหมือนช้างกุญชรทำลาย
เรือนไม้อ้อฉะนั้น.
อีก 4 คาถาต่อไป ท่านพระมหาโมคคัลลานเถระได้ภาษิตไว้ ด้วย
อำนาจสอนหญิงแพศยาซึ่งมาเล้าโลมท่านว่า