กรรมวรรควรรณนาที่ 4

อรรถกถาสังขิตตสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในสังขิตตสูตรที่ 1 แห่งวรรคที่ 4 ตั้งต่อไปนี้ :-
บทว่า กณฺหํ ได้แก่ กรรมดำ คือ อกุศลกรรมบถ 10. บทว่า
กณฺหวิปากํ ได้แก่ มีวิบากดำ เพราะให้เกิดในอบาย. บทว่า สุกฺกํ ได้แก่
กรรมขาว คือ กุศลกรรมบถ 10. บทว่า สุกฺกวิปากํ ได้แก่ มีวิบากขาว
เพราะให้เกิดในสวรรค์. บทว่า กณฺหํ สุกฺกํ ได้แก่ กรรมคละกัน. บทว่า
กณฺหสุกฺกวิปากํ ได้แก่ มีวิบากทั้งสุขและทุกข์. จริงอยู่ บุคคลทำกรรม
คละกันแล้ว เกิดในกำเนิดเดียรัจฉานด้วยอกุศลในฐานะเป็นมงคลหัตถีเป็นต้น
เสวยสุขในปัจจุบันด้วยกุศล. บุคคลเกิดแม้ในราชตระกูลด้วยกุศล ย้อมเสวย-
ทุกข์ในปัจจุบันด้วยอกุศล. บทว่า อกณฺหํ อสุกฺกํ ท่านประสงค์เอามรรค-
ญาณ 4 อันทำกรรมให้สิ้นไป. จริงอยู่ กรรมนั้นผิว่าเป็นกรรมดำ ก็พึงให้
วิบากดำ ผิว่าเป็นกรรมขาว พึงให้วิบากขาว แต่ที่ไม่ดำ ไม่ขาว เพราะไม่ให้
วิบากทั้งสอง ดังกล่าวมานี้เป็นใจความในข้อนี้.
จบอรรถกถาสังขิตตสูตรที่ 1