8. ทุติยโวหารปถสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[228] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ
เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม 4 ประการ
เป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้กล่าวว่าไม่เห็นในสิ่งที่ได้เห็น 1 กล่าวว่า
ไม่ได้ยินในสิ่งที่ได้ยิน 1 กล่าวว่าไม่ทราบในสิ่งที่ได้ทราบ 1 กล่าวว่า
ไม่รู้ในสิ่งที่รู้ 1 บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แล เป็นคนพาล
ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก.
บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญ
มากด้วย ธรรม 4 ประการเป็นไฉน คือ บุคคลกล่าวว่าเห็นในสิ่งที่ได้
เห็น 1 กล่าวว่าได้ยินในสิ่งที่ได้ยิน 1 กล่าวว่าทราบในสิ่งที่
ได้ทราบ 1 กล่าวว่ารู้ในสิ่งที่รู้ 1 บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ
นี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.
จบทุติยโวหารปถสูตรที่ 8

9. อหิริกสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[229] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ
เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม 4 ประการ
เป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้ไม่มีศรัทธา 1 ทุศีล 1 ไม่มีหิริ 1 ไม่มี
โอตตัปปะ 1 บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ
และได้ประสบสิ่งอัน ไม่เป็นบุญมาก.
บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้
บุญมาก ธรรม 4 ประการเป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้มีศรัทธา 1 มีศีล 1
มีหิริ 1 มีโอตตัปปะ 1 บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แล เป็น
บัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.
จบอหิริกสูตรที่ 9

10. ทุปัญญสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[230] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการ
เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม 4 ประการ
เป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้ไม่มีศรัทธา 1 ทุศีล 2 เกียจคร้าน 1
ปัญญาทราม 1 บุคคลประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ
และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก.