เมนู

10. จตุตถปาปธัมมสูตร


ว่าด้วยบุคคลผู้มีธรรมลามก


[210] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงคนมีธรรมชั่วและคนมี
ธรรมชั่วยิ่งกว่าคนมีธรรมชั่ว กับคนมีธรรมดี และคนมีธรรมดียิ่งกว่าคนมี
ธรรมดี ท่านทั้งหลายจงพึง ทำในใจให้ดี เราจักกล่าว
ภิกษุทั้งหลายรับพระพุทธพจน์แล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า คนมี
ธรรมชั่ว เป็นไฉน ? บุคคลบางคนในโลกนี้เป็นผู้มีความเห็นผิด ดำริผิด
เจรจาผิด ทำการงานผิด เลี้ยงชีวิตผิด เพียรผิด ตั้งสติผิด ทำสมาธิผิด
มีญาณผิด มีวิมุตติผิด นี้เรียกว่า คนมีธรรมชั่ว.
คนมีธรรมชั่วยิ่งกว่าคนมีธรรมชั่ว เป็นไฉน ? บุคคลบางคนตนเอง
เป็นผู้มีความเห็นผิด ฯลฯ มีวิมุตติผิด ยังชักชวนผู้อื่นให้เป็นอย่างนั้นด้วย
นี้เรียกว่า คนมีธรรมชั่วยิ่งกว่าคนมีธรรมชั่ว.
คนมีธรรมดี เป็นไฉน ? บุคคลบางคนเป็นผู้มีความเห็นชอบ ฯลฯ
มีวิมุตติชอบ นี้เรียกว่า คนมีธรรมดี.
คนมีธรรมดียิ่งกว่าคนมีธรรมดี เป็นไฉน ? บุคคลบางคนตนเอง
เป็นผู้มีความเห็นชอบ ฯลฯ มีวิมุตติชอบ ยังชักชวนผู้อื่นให้เป็นอย่างนั้นด้วย
นี้เรียกว่า คนมีธรรมดียิ่งกว่าคนมีธรรมดี.
จบจตุตถปาปธัมมสูตรที่ 10
จบสัปปุริสวรรคที่ 1

แม้ในอรรกถาจตุตถปาปธัมมสูตรที่ 10 ก็มีนัยนี้เหมือนกัน. ใน
วรรคนี้ ท่านกล่าวถึงปฏิปทาของผู้ครองเรือนในสูตรแม้ทั้ง 10. หากคฤหัสถ์
เป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามี ย่อมควรเหมือนกัน.
จบสัปปุริสวรรควรรณนาที่ 1