เมนู

5. ปฐมสมชีวิตสูตร


ว่าด้วยคฤหบดีและคฤหปตานีทูลเรื่องความประพฤติ


[55] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ที่ป่าเภสกฬา
มฤคทายวัน เมืองสุงสุมารคีระ ในภัคคชนบท
ครั้งนั้น เวลาเช้า
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงครองสบงแล้ว ทรงถือบาตรและจีวร เสด็จพระพุทธ-
ดำเนินไปนิเวศน์ของคฤหบดีนกุลบิดา ประทับ ณ อาสนะที่เขาจัดถวาย
คฤหบดีนกุลบิดาและคฤหปตานีนกุลมารดา เข้าเฝ้า ถวายอภิวาทแล้วนั่ง ณ
ที่สมควรส่วนหนึ่ง ครั้นแล้วคฤหบดีนกุลบิดากราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ จำเดิมแต่ข้าพระพุทธเจ้าได้กับนนกุลมารดาตั้งแต่เป็นหนุ่มเป็นสาวด้วย
กันมา ข้าพระพุทธเจ้าไม่รู้สึกว่าได้ประพฤตินอกใจนกุลมารดาแม้แต่นึกคิด
ไม่ต้องกล่าวถึงกระทำ ข้าพระพุทธเจ้าทั้ง 2 ปรารถนาจะได้พบกันทั้งในชาตินี้
และชาติหน้า แม้คฤหปตานีนกุลมารดาก็กราบทูลความอย่างเดียวกัน
พ. ตรัสสั่งสอนว่า ท่านคฤหบดีและท่านคฤหปตานี ถ้าภริยาสามีหวัง
ที่จะได้พบกันทั้งในชาตินี้และชาติหน้าไซร้ ทั้งคู่พึงเป็นผู้มีศรัทธาเสมอกัน
มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกันเถิด
ก็จะได้พบกัน
ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า.
(นิคมคาถาเหมือนสูตรก่อนตอนท้ายที่ขึ้นต้นว่า อุโภ สทฺธา วทญฺญู
จ ฯเปฯ โมทนฺติ กามกามิโน1).
จบปฐมสมชีวิสูตรที่ 5
โปรดดูคาถาที่ 4 ในปฐมสังวาสสูตรที่ 3 หน้า 185 - 186 (ทั้งคู่เป็นผู้มีศรัทธา ฯลฯ
ย่อมยินดีบันเทิงใจในเทวโลก)