เมนู

อรรถกถาสิงคาลสูตรที่ 8



พึงทราบวินิจฉัยในสิงคาลสูตรที่ 8 ดังต่อไปนี้.
บทว่า ชรสิคาโล คือสุนัขจิ้งจอก. กายแม้มีสีดังทอง เขา
ก็เรียกว่า กายเปื่อยเน่า มูตรแม้ถ่ายในขณะนั้น เขาก็เรียกว่ามูตรเน่า
ฉันใด สุนัขจิ้งจอกแม้เกิดในวันนั้น เขาก็เรียกว่าสุนัขจิ้งจอกแก่ ๆ
ฉันนั้น. บทว่า อุกฺกณฺณเกน นาม ได้แก่ โรคมีชื่ออย่างนี้. ได้ยินว่า
โรคนั้นเกิดในเวลาหนาว. เมื่อมันเกิด ขนหลุดจากสรีระทั้งสิ้น. สรีระ
ทั้งสิ้น ไม่มีขน ย่อมพุพองไปหมด แผลที่ถูกลมพัด เสียดแทง. คน
ถูกสุนัขบ้ากัด ทรงตัวไม่ได้ หมุนไป ฉันใด เมื่อมันเกิดอย่างนี้ คน
นั้นพึงไปฉันนั้น ไม่ปรากฏว่าในที่โน้นจักมีความสวัสดี ดังนี้.
จบอรรถกถาสิงคาลสูตรที่ 8

9. เวรัมภสูตร



ว่าด้วยคนติดลาภสักการะเหมือนนกถูกลมบ้าหมู



[555] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระ-
ภาคเจ้า
ได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะความสรรเสริญ
ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษม
จากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า.