เมนู

ทสกัมมปถวรรคที่ 3



อรรถกถาอสมาทิตสูตรที่ 1



ในสูตรอื่นจากวรรคที่ 2 นี้ อสมาหิตสูตรที่ 1 (ข้อ 390)
พระองค์ตรัสด้วยอำนาจแห่งธรรมมีอัสสัทธาเป็นต้น 5 อย่าง. ทุสสีล-
สูตรที่ 2 (ข้อ 391) ก็ตรัสเช่นนั้น. แต่ในอสมาหิตสูตรที่ 1
พระองค์ตรัส อสมาหิต บท เป็นบทที่ 4. ในทุสสีลสูตรที่ 2
พระองค์ตรัส ทุสสีล บท เป็นบทที่ 4. เมื่อพระองค์ตรัสอย่างนี้ เป็น
อันตรัสตามอัธยาศัยของบุคคลผู้จะตรัสรู้.
บทว่า อสมาหิตา ในสูตรที่ 1 นี้ ความว่า เว้นจากอุปจาร-
สมาธิ และอัปปนาสมาธิ. บทว่า ทุสฺสีลา แปลว่า ไม่มีศีล. สูตรที่ 3
พระองค์ตรัสด้วยอำนาจอัธยาศัยของบุคคลผู้จะตรัสรู้. สูตรที่ 4 ตรัส
ด้วยอำนาจกรรมบถ 7. สูตรที่ 5 ตรัสด้วยอำนาจกรรมบถ 10.

2. ทุสสีลสูตร



ว่าด้วยการคบค้าของสัตว์โดยธาตุว่าด้วยศรัทธาและหิริ



[391] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระ-
ภาคเจ้า
ตรัสเรียกว่าภิกษุทั้งหลาย. . . แล้วได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
สัตว์ทั้งหลายย่อมคบค้ากัน ย่อมสมาคมกัน โดยธาตุเทียว คือสัตว์จำพวก
ที่ไม่มีศรัทธา ย่อมคบค้ากัน ย่อมสมาคมกันกับสัตว์จำพวกที่ไม่มีศรัทธา