‘‘เอกนวุติโต กปฺเป, ยํ ปุลินมทาสหํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, ปุลินทานสฺสิทํ ผลํฯ
[167]
‘‘ติํสติเม [ติปญฺญาเส (สี. สฺยา.)] อิโต กปฺเป, ราชา อาสิํ ชนาธิภู;
มหาปุลินนาเมน, จกฺกวตฺตี มหพฺพโลฯ
[168]
‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส, วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปุลินปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ
ปุลินปูชกตฺเถรสฺสาปทานํ สตฺตมํฯ
8. อุตฺติยตฺเถรอปทานํ
[169]
‘‘จนฺทภาคานทีตีเร, สุสุมาโร อหํ ตทา;
สโคจรปฺปสุโตหํ [สโภชนปสุตาหํ (สฺยา. ก.)], นทีติตฺถํ อคจฺฉหํฯ
[170]
‘‘สิทฺธตฺโถ ตมฺหิ สมเย, สยมฺภู อคฺคปุคฺคโล;
นทิํ ตริตุกาโม โส, นทีติตฺถํ อุปาคมิฯ
[171]
‘‘อุปาคเต จ [อุปาคตมฺหิ (สฺยา. ก.)] สมฺพุทฺเธ, อหมฺปิ ตตฺถุปาคมิํ;
อุปคนฺตฺวาน สมฺพุทฺธํ, อิมํ วาจํ อุทีรยิํฯ
[172]
‘‘‘อภิรูห มหาวีร, ตาเรสฺสามิ อหํ ตุวํ;
เปตฺติกํ วิสยํ มยฺหํ, อนุกมฺป มหามุนิ’ฯ
[173]
‘‘มม อุคฺคชฺชนํ สุตฺวา, อภิรูหิ มหามุนิ;
หฏฺโฐ หฏฺเฐน จิตฺเตน, ตาเรสิํ โลกนายกํฯ
[174]
‘‘นทิยา ปาริเม ตีเร, สิทฺธตฺโถ โลกนายโก;
อสฺสาเสสิ มมํ ตตฺถ, อมตํ ปาปุณิสฺสสิฯ
[175]
‘‘ตมฺหา กายา จวิตฺวาน, เทวโลกํ อาคจฺฉหํ;
ทิพฺพสุขํ อนุภวิํ, อจฺฉราหิ ปุรกฺขโตฯ
[176]