10. อชิตตฺเถรอปทานํ
[484]
‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพธมฺมาน ปารคู;
อชฺโฌคาเหตฺวา หิมวนฺตํ, นิสีทิ โลกนายโกฯ
[485]
‘‘นาหํ อทฺทกฺขิํ [ปสฺสามิ (?)] สมฺพุทฺธํ, นปิ สทฺทํ สุโณมหํ;
มม ภกฺขํ คเวสนฺโต, อาหิณฺฑามิ วเน อหํ [ตทา (สี.)]ฯ
[486]
‘‘ตตฺถทฺทสฺสาสิํ สมฺพุทฺธํ, ทฺวตฺติํสวรลกฺขณํ;
ทิสฺวาน วิตฺติมาปชฺชิํ [จิตฺตมาปชฺชิ (สี.), จิตฺตมาปชฺชิํ (สฺยา.)], สตฺโต โก นามยํ ภเวฯ
[487]
‘‘ลกฺขณานิ วิโลเกตฺวา, มม วิชฺชํ อนุสฺสริํ;
สุตญฺหิ เมตํ วุฑฺฒานํ, ปณฺฑิตานํ สุภาสิตํฯ
[488]
‘‘เตสํ ยถา ตํ วจนํ, อยํ พุทฺโธ ภวิสฺสติ;
ยํนูนาหํ สกฺกเรยฺยํ, คติํ เม โสธยิสฺสติฯ
[489]
‘‘ขิปฺปํ อสฺสมมาคนฺตฺวา, มธุเตลํ คหิํ อหํ;
โกลมฺพกํ คเหตฺวาน, อุปคจฺฉิํ วินายกํ [นราสภํ (สี.)]ฯ
[490]
‘‘ติทณฺฑเก คเหตฺวาน, อพฺโภกาเส ฐเปสหํ;
ปทีปํ ปชฺชลิตฺวาน, อฏฺฐกฺขตฺตุํ อวนฺทหํฯ
[491]
‘‘สตฺตรตฺตินฺทิวํ พุทฺโธ, นิสีทิ ปุริสุตฺตโม;
ตโต รตฺยา วิวสาเน, วุฏฺฐาสิ โลกนายโกฯ
[492]
‘‘ปสนฺนจิตฺโต สุมโน, สพฺพรตฺตินฺทิวํ อหํ;
ทีปํ พุทฺธสฺส ปาทาสิํ, ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิฯ
[493]
‘‘สพฺเพ วนา คนฺธมยา, ปพฺพเต คนฺธมาทเน;
พุทฺธสฺส อานุภาเวน, อาคจฺฉุํ พุทฺธสนฺติกํ [อุปคจฺฉุํ ตทา ชินํ (สี.)]ฯ
[494]
‘‘เย เกจิ ปุปฺผคนฺธาเส, ปุปฺผิตา ธรณีรุหา;
พุทฺธสฺส อานุภาเวน, สพฺเพ สนฺนิปตุํ ตทาฯ
[495]
‘‘ยาวตา หิมวนฺตมฺหิ, นาคา จ ครุฬา อุโภ;
ธมฺมญฺจ โสตุกามา เต, อาคจฺฉุํ พุทฺธสนฺติกํฯ
[496]