‘‘ทารโกว อหํ สนฺโต, กรณียํ สมาปยิํ;

กิํ เม กรณียํ อชฺช, สกฺยปุตฺตสฺส สาสเนฯ

[127]

‘‘สตสหสฺสิโต กปฺเป, ยํ กมฺมมกริํ ตทา;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, สทฺธมฺมสวเน ผลํฯ

[128]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ธมฺมสวนิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ

ธมฺมสวนิยตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํฯ

10. อุกฺขิตฺตปทุมิยตฺเถรอปทานํ

[129]

‘‘นคเร หํสวติยา, อโหสิํ มาลิโก ตทา;

โอคาเหตฺวา ปทุมสรํ, สตปตฺตํ โอจินามหํฯ

[130]

‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพธมฺมาน ปารคู;

สห สตสหสฺเสหิ [สตสหสฺสสิสฺเสหิ (ก.)], สนฺตจิตฺเตหิ ตาทิภิฯ

[131]

‘‘ขีณาสเวหิ สุทฺเธหิ, ฉฬภิญฺเญหิ ฌายิภิ [โส ตทา (สี.), โส สห (ก.)];

มม วุทฺธิํ สมนฺเวสํ, อาคจฺฉิ มม สนฺติกํ [มม สนฺติเก (สี.), ปุริสุตฺตโม (สฺยา. ก.)]ฯ

[132]

‘‘ทิสฺวานหํ เทวเทวํ, สยมฺภุํ โลกนายกํ;

วณฺเฏ เฉตฺวา สตปตฺตํ, อุกฺขิปิมมฺพเร ตทาฯ

[133]

‘‘ยทิ พุทฺโธ ตุวํ วีร, โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;

สยํ คนฺตฺวา สตปตฺตา, มตฺถเก ธารยนฺตุ เตฯ

[134]

‘‘อธิฏฺฐหิ มหาวีโร, โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;

พุทฺธสฺส อานุภาเวน, มตฺถเก ธารยิํสุ เตฯ

[135]

‘‘เตน กมฺเมน สุกเตน, เจตนาปณิธีหิ จ;

ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ, ตาวติํสมคจฺฉหํฯ

[136]