10. ปทุมปูชกตฺเถรอปทานํ

[97]

‘‘หิมวนฺตสฺสาวิทูเร , โคตโม นาม ปพฺพโต;

นานารุกฺเขหิ สญฺฉนฺโน, มหาภูตคณาลโยฯ

[98]

‘‘เวมชฺฌมฺหิ จ ตสฺสาสิ, อสฺสโม อภินิมฺมิโต;

ปุรกฺขโต สสิสฺเสหิ, วสามิ อสฺสเม อหํฯ

[99]

‘‘อายนฺตุ เม สิสฺสคณา, ปทุมํ อาหรนฺตุ เม;

พุทฺธปูชํ กริสฺสามิ, ทฺวิปทินฺทสฺส ตาทิโนฯ

[100]

‘‘เอวนฺติ เต ปฏิสฺสุตฺวา, ปทุมํ อาหริํสุ เม;

ตถา นิมิตฺตํ กตฺวาหํ, พุทฺธสฺส อภิโรปยิํฯ

[101]

‘‘สิสฺเส ตทา สมาเนตฺวา, สาธุกํ อนุสาสหํ;

มา โข ตุมฺเห ปมชฺชิตฺถ, อปฺปมาโท สุขาวโหฯ

[102]

‘‘เอวํ สมนุสาสิตฺวา, เต สิสฺเส วจนกฺขเม;

อปฺปมาทคุเณ ยุตฺโต, ตทา กาลงฺกโต อหํฯ

[103]

‘‘เอกนวุติโต กปฺเป, ยํ ปุปฺผมภิโรปยิํ;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, พุทฺธปูชายิทํ ผลํฯ

[104]

‘‘เอกปญฺญาสกปฺปมฺหิ, ราชา อาสิํ ชลุตฺตโม;

สตฺตรตนสมฺปนฺโน, จกฺกวตฺตี มหพฺพโลฯ

[105]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปทุมปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ;

ปทุมปูชกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํฯ

เสเรยฺยวคฺโค เตรสโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

เสเรยฺยโก ปุปฺผถูปิ, ปายโส คนฺธโถมโก;

อาสนิ ผลสญฺญี จ, คณฺฐิปทุมปุปฺผิโย;

ปญฺจุตฺตรสตา คาถา, คณิตา อตฺถทสฺสิภิฯ

14. โสภิตวคฺโค