เมนู

มนุษย์ตาย ต้องปาราชิก; ต้องถุลลัจจัย เพราะยักษ์และเปรตตาย, ต้อง
ปาจิตตีย์ เพราะสัตว์ดิรัจฉานตาย.
หลายบทว่า วาจา ปาราชิกา ตโย มีความว่า (อาบัติปาราชิก
เนื่องด้วยวาจา 3 คือ) ปาราชิกในวัชชปฏิจฉาทิกาสิกขาบท 1 ในอุกขิตตานุ-
วัตติกาสิกขาบท 1 ในอัฏฐวัตถุกาสิกขาบท 1.
แต่ในกุรุนที ท่านกล่าวไว้ 3 อย่างนี้ คือ ปาราชิกเพราะอทินนาทาน
และฆ่ามนุษย์ โดยสั่งบังคับ และเพราะอวดอุตริมนุสธรรม.
สองบทว่า โอภาสนา ตโย ได้แก่ สังฆาทิเสสเพราะพูดสรรเสริญ
และติพาดพิงทวารหนักทวารเบา, ถุลลัจจัย เพราะพูดสรรเสริญและติพาดพิง
อวัยวะใต้รากขวัญลงมา เหนือช่วงเข่าขึ้นไป เว้นทวารหนักทวารเบาเสีย,
ทุกกฏ เพราะพูดสรรเสริญและติพาดพิงอวัยวะเหนือรากขวัญขึ้นไป ใต้ช่วงเข่า
ลงมา.
สองบทว่า สญฺจริตฺเตน วา ตโย มีความว่า อาบัติ 3 กองมี
เพราะการชักสื่อเป็นเหตุ เหล่านี้ คือ ภิกษุรับคำ พูดชักสื่อ กลบมาบอก ต้อง
สังฆาทิเสส, รับคำ พูดชักสื่อ ไม่กลับมาบอก ต้องถุลลัจจัย รับคำ ไม่พูด
ชักสื่อ ไม่กลับมาบอก ต้องทุกกฏ.

[บุคคลที่ไม่ควรให้อุปสมบทเป็นต้น]


หลายบทว่า ตโย ปุคฺคลา น อุปสมฺปาเทตพฺพา มีความว่า
(บุคคลอันสงฆ์ไม่พึงให้อุปสมบท 3 จำพวก คือ) บุคคลผู้มีกาล คือ อายุ
ไม่ครบ 1 ผู้มีอวัยวะบกพร่อง 1 ผู้วิบัติโดยวัตถุ 1. เหตุที่ทำบุคคล 3 จำพวก
นั้นให้ต่างกัน ได้กล่าวแล้ว.