พ. อาบัติหนักมี 30 ศีลวิบัติและ
อาจารวิบัติในอาบัติหนักเหล่านั้น อาบัติ
ปาราชิกที่ไม่มีส่วนเหลือมี 8 อาบัติใดหนัก
อาบัตินั้นชั่วหยาบ อาบัติใดชั่วหยาบ อาบัติ
นั้นเป็นศีลวิบัติ อาบัติปาราชิก อาบัติ
สังฆาทิเสส เรียกชื่อว่าศีลวิบัติ อาบัติ
ถุลลัจจัย ปาจิตติยะ ปาฏิเทสนียะ ทุกกฏ
ทุพภาสิต คือด่าประสงค์จะล้อเล่น.
อาบัตินี้นั้นรวมเรียกว่า อาจารวิบัติ.

ทิฏฐิวิบัติ

[1,020] บุคคลมีปัญญาเขลา อัน
โมหะครอบงำ ถูกอสัทธรรมรุมล้อม ย่อม
ถือทิฏฐิวิบัติ กล่าวตู่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า.
อาบัตินี้นั้นรวมเรียกว่า ทิฏฐิวิบัติ

อาชีววิบัติ

[1,021] ภิกษุผู้ปรารถนาลามก ถูกความอยากครอบงำ ย่อมอวด
อุตริมนุสธรรม อันไม่มีไม่เป็นจริง เพราะเหตุอาชีวะ เพราะการณ์อาชีวะ
ภิกษุถึงความเที่ยวชักสื่อ เพราะเหตุอาชีวะ เพราะการณ์อาชีวะ ภิกษุกล่าวว่า
ภิกษุใดอยู่ในวิหารของท่าน ภิกษุนั้นเป็นอรหันต์ เพราะเหตุอาชีวะ เพราะ

การณ์อาชีวะ ภิกษุณีขอโภชนะอันประณีต เพื่อประโยชน์ตนมาฉัน เพราะ
เหตุอาชีวะ เพราะการณ์อาชีวะ ภิกษุไม่อาพาธ ขอแกงหรือข้าวสุก เพื่อ
ประโยชน์ตนมาฉัน เพราะเหตุอาชีวะ เพราะการณ์อาชีวะ อาบัตินี้นั้นรวม
เรียกว่า อาชีววิบัติ.

ยาวตติยกสิกขาบท

[1,022] ยาวตติยกสิกขาบท 11 นั้น
ท่านจงฟัง ดังจะกล่าวต่อไป อุกขิตตานุ-
วัตติกสิกขาบท 1 ยาวตติยกสิกขาบท 8
อริฏฐสิกขาบท 1 จัณฑกาลีสิกขาบท 1
สิกขาบทเหล่านี้นั้น ชื่อยาวตติยกสิกขาบท.

ทรงพยากรณ์เฉทนกสิกขาบทและเภทนกสิกขาบทเป็นต้น

[1,023] อุ. สิกขาบทว่าด้วยการตัดมีเท่าไร สิกขาบทว่าด้วยการ
ทำลายมีเท่าไร สิกขาบทว่าด้วยการรื้อมีเท่าไร สิกขาบทว่าเป็นปาจิตตีย์มิใช่อื่น
มีเท่าไร สิกขาบทว่าด้วยการสมมติภิกษุมีเท่าไร สิกขาบทที่ว่าเป็นความชอบ
มีเท่าไร สิกขาบทที่ว่าอย่างยิ่งมีเท่าไร สิกขาบทที่พระพุทธเจ้าผู้เป็นเผ่าพันธุ์
แห่งพระราชาผู้สูงศักดิ์ทรงบัญญัติว่ารู้อยู่ มีเท่าไร
พ. สิกขาบทว่าด้วยการตัดมี 6 สิกขาบท ว่าด้วยการทำลายมี 1
สิกขาบทว่าด้วยการรื้อมี 1 สิกขาบทที่ว่าเป็นปาจิตตีย์ มิใช่อื่นมี 4 สิกขาบท
ว่าด้วยการสมมติภิกษุมี 4 สิกขาบทที่ว่าเป็นความชอบมี 7 สิกขาบทที่ว่า