เมนู

ว่าด้วยองค์ของพระวินัยธร


[1,001] พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้เขลา คือไม่
กำหนดที่สุดถ้อยคำของตน 1 ไม่กำหนดที่สุดถ้อยคำของผู้อื่น 1 ไม่กำหนด
ที่สุดถ้อยคำของตน และไม่กำหนดที่สุดถ้อยคำของผู้อื่นแล้วปรับอาบัติ 1 ปรับ
อาบัติโดยไม่เป็นธรรม 1 ปรับอาบัติไม่ตามปฏิญญา 1 ไม่รู้อาบัติ 1 ไม่รู้
มูลของอาบัติ 1 ไม่รู้เหตุเกิดของอาบัติ 1 ไม่รู้ความดับของอาบัติ 1 ไม่รู้ข้อ
ปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งอาบัติ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ กำหนดที่สุด
ถ้อยคำของตน 1 กำหนดที่สุดถ้อยคำของผู้อื่น 1 กำหนดที่สุดถ้อยคำของตน
และกำหนดที่สุดถ้อยคำของผู้อื่นแล้วปรับอาบัติ 1 ปรับอาบัติตามธรรม 1
ปรับอาบัติตามปฏิญญา 1 รู้อาบัติ 1 รู้มูลของอาบัติ 1 รู้เหตุเกิดของอาบัติ 1
รู้ความดับของอาบัติ 1 รู้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งอาบัติ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์แม้อื่นอีก 10 นับว่า เป็นผู้เขลา คือ ไม่
รู้อธิกรณ์ 1 ไม่รู้มูลของอธิกรณ์ 1 ไม่รู้เหตุเกิดของอธิกรณ์ 1 ไม่รู้ความ
ดับของอธิกรณ์ 1 ไม่รู้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งอธิกรณ์ 1 ไม่รู้วัตถุ 1
ไม่รู้เหตุเป็นเค้ามูล 1 ไม่รู้บัญญัติ 1 ไม่รู้อนุบัญญัติ 1 ไม่รู้ทางแห่งถ้อยคำ
อันเข้อนุสนธิกันได้ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ รู้อธิกรณ์ 1
รู้มูลของอธิกรณ์ 1 รู้เหตุเกิดของอธิกรณ์ 1 รู้ความดับของอธิกรณ์ 1 รู้ข้อ
ปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งอธิกรณ์ 1 รู้วัตถุ 1 รู้เหตุเป็นเค้ามูล 1 รู้บัญญัติ 1
รู้บัญญัติ 1 รู้ทางแห่งถ้อยคำอันเข้าอนุสนธิกันได้ 1

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์แม้อื่นอีก 10 นับว่าเป็นผู้เขลา คือ ไม่
รู้ญัตติ 1 ไม่รู้การตั้งญัตติ 1 ไม่ฉลาดในเบื้องต้น 1 ไม่ฉลาดในเบื้องปลาย 1
ไม่รู้กาล 1 ไม่รู้อาบัติและมิใช่อาบัติ 1 ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1
ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ 1 ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติ
ไม่ชั่วหยาบ 1 ไม่ยึดถือ ไม่ใส่ใจ ไม่ใคร่ครวญถ้อยคำที่สืบต่อจากอาจารย์ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ รู้ญัตติ 1
รู้การตั้งญัตติ 1 ฉลาดในเบื้องต้น 1 ฉลาดในเบื้องปลาย 1 รู้กาล 1 รู้อาบัติ
และมิใช่อาบัติ 1 รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติ
ไม่มีส่วนเหลือ 1 ผู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ 1 เป็นผู้ยึดถือ ใส่ใจ
ใคร่ครวญถ้อยคำที่สืบต่อจากอาจารย์ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์แม้อื่นอีก 1. นับว่าเป็นผู้เขลา คือ ไม่
รู้อาบัติและมิใช่อาบัติ 1 ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 ไม่รู้อาบัติมีส่วน
เหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ 1 ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ 1
จำปาติโมกข์ทั้งสองไม่ได้โดยพิสดาร จำแนกไม่ดี สวดไม่คล่องแคล่ว วินิจฉัย
ไม่ถูกต้อง โดยสูตร โดยอนุพยัญชนะ 1 ไม่รู้อาบัติและมิใช่อาบัติ 1 ไม่รู้
อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ 1
ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ 1 ไม่ฉลาดในการวินิจฉัยอธิกรณ์ 1
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ รู้อาบัติและ
มิใช่อาบัติ 1 รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มี
ส่วนเหลือ 1 รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ 1 จำปาติโมกข์ทั้งสองได้
โดยพิสดาร จำแนกดี สวดคล่องแคล่ว วินิจฉัยถูกต้อง โดยสูตร โดย

อนุพยัญชนะ 1 รู้อาบัติและมิใช่อาบัติ 1 รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 รู้
อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ 1 รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่ว-
หยาบ 1 ฉลาดในการวินิจฉัยอธิกรณ์ 1.

ว่าด้วยอุพพหิกาเป็นต้น


[1,002] ภิกษุประกอบด้วยองค์ 1. สงฆ์พึงสมมติด้วยอุพพาหิกา
พระตถาคตทรงบัญญัติสิกขาบทแก่พระสาวกทั้งหลาย เพราะอาศัยอำนาจประ-
โยชน์ 10 การเข้าไปสู่ภายในพระราชฐานมีโทษ 10 ทานวัตถุมี 10 รัตนะมี
10 ภิกษุสงฆ์มีวรรค 10 คณะสงฆ์มีวรรค 10 พึงให้อุปสมบท ผ้าบังสุกุลมี
10 จีวรสำหรับใช้สอยมี 10 ทรงอดิเรกจีวรมี 10 วันเป็นอย่างยิ่ง น้ำสุกกะ
มี 10 สตรีมี 10 ภรรยามี 10 ภิกษุในพระนครเวสาลีแสดงวัตถุ 10 บุคคล
ไม่ควรไหว้มี 10 เรื่องสำหรับด่ามี 10 กล่าวคำส่อเสียดด้วยอาการ 10
เสนาสนะมี 10 ขอพร 10 งดปาติโมกข์ไม่เป็นธรรมมี 10 งดปาติโมกข์เป็น
ธรรมมี 10 ยาคูมีอานิสงส์ 10 อกัปปิยมังสะมี 10 สิกขาบทว่าด้วยอย่างยิ่งมี
10 ภิกษุมีพรรษา 10 ฉลาดสามารถ ควรให้บรรพชา อุปสมบท ควรให้
นิสัย ควรให้สามเณรอุปัฏฐาก ภิกษุณีมีพรรษา 10 ฉลาดสามารถ ควรให้
บรรพชาอุปสมบท ควรให้นิสัย ควรให้สามเณรีอุปัฏฐาก ภิกษุณีมีพรรษา 10
ฉลาดสามารถ พึงยินดีการสมมติให้บวช ภิกษุณีมีพรรษา 10 ควรให้สิกขา
แก่สตรีคฤหัสถ์.
หมวด 10 จบ