ว่าด้วยอาพาธเป็นต้น

[958] มีอยู่ อาบัติ ภิกษุอาพาธ จึงต้อง ไม่อาพาธ ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุไม่อาพาธ จึงต้อง อาพาธไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุอาพาธและไม่อาพาธก็ต้อง.

ว่าด้วยงดปาติโมกข์เป็นต้น

[959] การงดปาติโมกข์ ไม่เป็นธรรมมี 3 การงดปาติโมกข์ เป็น
ธรรมมี 3
ปริวาสมี 3 คือ ปฏิฉันนปริวาส 1 อัปปฏิฉันนปริวาส 1 สุทธันต-
ปริวาส 1
มานัตมี 3 คือ ปฏิฉันนมานัต 1 อัปปฏิฉันนมานัต 1 ปักขมานัต 1
รัตติเฉทของภิกษุผู้อยู่ปริวาสมี 3 คือ อยู่ร่วม 1 อยู่ปราศ 1 ไม่บอก 1.

ว่าด้วยต้องอาบัติภายในเป็นต้น

[960] มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องภายใน ไม่ต้องภายนอก
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องภายนอก ไม่ต้องภายใน
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องทั้งภายในทั้งภายนอก
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องภายในสีมา ไม่ต้องภายนอกสีมา
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องภายนอกสีมา ไม่ต้องภายในสีมา
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องภายในสีมา ทั้งภายนอกสีมา 6

ว่าด้วยต้องอาบัติด้วยอาการ 3 อย่างเป็นต้น

[961] ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการ 3 อย่าง คือ ต้องด้วยกาย 1
ต้องด้วยวาจา 1 ต้องด้วยกายวาจา 1
ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการแม้อื่นอีก 3 คือ ต้องในท่ามกลางสงฆ์ 1
ต้องในท่ามกลางคณะ 1 ต้องในสำนักบุคคล 1
ภิกษุออกจากอาบัติด้วยอาการ 3 คือ ออกด้วยกาย 1 ออกด้วยวาจา 1
ออกด้วยกายวาจา 1
ภิกษุออกจากอาบัติด้วยอาการแม้อื่นอีก 3 คือ ออกในท่ามกลางสงฆ์
1 ออกในท่ามกลางคณะ 1 ออกในสำนักบุคคล 1
ให้อมูฬหวินัยไม่เป็นธรรมมี 3 ให้อมูฬหวินัยเป็นธรรมมี 3.

ว่าด้วยข้อที่สงฆ์จำนงเป็นต้น

[962] ภิกษุประกอบด้วยองค์ 3 สงฆ์จำนงอยู่ พึงลงตัชชนียกรรม
คือเป็นผู้ก่อความบาดหมาง ก่อความทะเลาะ ก่อความวิวาท ก่อความอื้อฉาว
ก่ออธิกรณ์ในสงฆ์ 1 เป็นพาลไม่ฉลาด มีอาบัติมาก มีมรรยาทไม่สมควร 1
เป็นผู้คลุกคลีกับคฤหัสถ์ ด้วยการคลุกคลีอันไม่สมควร 1
ภิกษุประกอบด้วยองค์ 3 สงฆ์จำนงอยู่ พึงลงนิยสกรรม คือ เป็น
ผู้ก่อความบาดหมาง ก่อความทะเลาะ ก่อความวิวาท ก่อความอื้อฉาว ก่อ
อธิกรณ์ในสงฆ์ 1 เป็นพาล ไม่ฉลาด มีอาบัติมาก มีมรรยาทไม่สมควร 1
เป็นผู้คลุกคลีกับคฤหัสถ์ด้วยการคลุกคลีอันไม่สมควร 1