บุคคลบัณฑิตมี 2 คือ ผู้สำคัญในอธรรมว่าเป็นอธรรม 1 ผู้สำคัญ
ในธรรมว่าเป็นธรรม 1
บุคคลพาลแม้อื่นอีก 2 คือ ผู้สำคัญในสภาพมิใช่วินัยว่าเป็นวินัย 1
ผู้สำคัญในวินัยว่าสภาพมิใช่วินัย 1
บุคคลบัณฑิตมี 2 คือ ผู้สำคัญในสภาพมิใช่วินัยว่าสภาพมิใช่วินัย 1
ผู้สำคัญในวินัยว่าวินัย 1.

ว่าด้วยอาสวะ

[952] อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้ประพฤติ
รังเกียจสิ่งที่ไม่ควรประพฤติรังเกียจ 1 ผู้ไม่พระพฤติรังเกียจสิ่งที่ควรประพฤติ
รังเกียจ 1
อาสวะทั้งหลายย่อมไม่เจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้ไม่พระพฤติ
รังเกียจสิ่งที่ไม่ควรประพฤติรังเกียจ 1 ผู้ประพฤติรังเกียจสิ่งที่ควรประพฤติ
รังเกียจ 1
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก 2 พวก คือ ผู้สำคัญใน
สิ่งไม่ควรว่าควร 1 ผู้สำคัญในสิ่งที่ควรว่าไม่ควร 1
อาสวะทั้งหลายย่อมไม่เจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้สำคัญในสิ่ง
ไม่ควรว่าไม่ควร 1 ผู้สำคัญในสิ่งที่ควรว่าควร 1
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก 2 พวก คือ ผู้สำคัญ
ในอนาบัติว่าเป็นอาบัติ 1 ผู้สำคัญในอาบัติว่าเป็นอนาบัติ 1