ว่าด้วยต้องอาบัติด้วยอาการ 2 อย่างเป็นต้น

[949] ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการ 2 คือ ต้องด้วยกาย 1 ต้อง
ด้วยวาจา 1
ภิกษุออกจากอาบัติด้วยอาการ 2 คือ ออกด้วยกาย 1 ออกด้วยวาจา 1
ปริวาสมี 2 คือ ปฎิจฉันนปริวาส 1 อัปปฏิจฉันนปริวาส 1
ปริวาสแม้อย่างอื่นมีอีก 2 คือ สุทธันตปริวาส 1 สโมธานปริวาส 1
มานัตมี 2 คือ ปฎิจฉันนมานัต 1 อัปปฏิจฉันนมานัต 1
มานัตแม้อย่างอื่นมีอีก 2 คือ ปักขมานัต 1 สโมธานมานัต 1
รัตติเฉทของบุคคล 2 คือ ของปริวาสิกภิกษุ 1 ของมานัตจาริก-
ภิกษุ 1.

ว่าด้วยไม่เอื้อเฟื้อเป็นต้น

[950] ความไม่เอื้อเฟื้อมี 2 คือ ไม่เอื้อเฟื้อต่อบุคคล 1 ไม่
เอื้อเฟื้อต่อธรรม 1
เกลือมี 2 ชนิด คือ เกลือเกิดแต่กำเนิด 1 เกลือแต่น้ำต่าง 1
เกลือแม้อื่นอีก 2 ชนิด คือ เกลือทะเล 1 เกลือดำ 1
เกลือแม้อื่นอีก 2 ชนิด คือ เกลือสินเธาว์ 1 เกลือดินโปร่ง 1
เกลือเเม้อื่นอีก 2 ชนิด คือ เกลือโรมกะ 1 เกลือปักขัลลกะ 1
บริโภคมี 2 คือ บริโภคภายใน 1 บริโภคภายนอก 1
ด่ามี 2 คือ ด่าอย่างคนเลว 1 ด่าอย่างผู้ดี 1
ส่อเสียดด้วยอาการ 2 คือ เพื่อทำตนให้เป็นที่รัก 1 เพื่อมุ่งทำลาย 1

ภิกษุร่วมฉันเป็นหมู่ด้วยอาการ 2 คือ เพราะเขานิมนต์ 1 เพราะ.
ขอเขา 1
วัน เข้าพรรษามี 2 คือ วันเข้าพรรษาต้น 1 วันเข้าพรรษาหลัง 1
งดปาติโมกข์ไม่เป็นธรรมมี 2 งดปาติโมกข์เป็นธรรมมี 2.

ว่าด้วยบุคคลพาลและบัณฑิต

[951] บุคคลพาลมี 2 คือ ผู้รับภาระที่ยังไม่มาถึง 1 ผู้ไม่รับภาระ
ที่มาถึงแล้ว 1
บุคคลบัณฑิตมี 2 คือ ผู้ไม่รับภาระที่ยังไม่มาถึง 1 ผู้รับภาระที่มา
ถึงแล้ว 1
บุคคลพาลแม้อื่นอีก 2 คือ ผู้สำคัญว่าควรในสิ่งที่ไม่ควร 1 ผู้สำคัญ
ว่าไม่ควรในสิ่งที่ควร 1
บุคคลบัณฑิตมี 2 คือ ผู้สำคัญว่าไม่ควรในสิ่งที่ไม่ควร 1 ผู้สำคัญ
ว่าควรในสิ่งควร 1
บุคคลพาลแม้อื่นอีก 2 คือ ผู้สำคัญในอนาบัติว่าเป็นอาบัติ 1 ผู้
สำคัญในอาบัติว่าเป็นอนาบัติ 1
บุคคลบัณฑิตมี 2 คือ ผู้สำคัญในอาบัติว่าเป็นอาบัติ 1 ผู้สำคัญ
ในอนาบัติว่าเป็นอนาบัติ 1
บุคคลพาลแม้อื่นอีก 2 คือ ผู้สำคัญในอธรรมว่าเป็นธรรม 1 ผู้
สำคัญในธรรมว่าเป็นอธรรม 1