[290] ภิกษุรู้อยู่ น้อมลาภที่เขาน้อมไว้เป็นของจะถวายสงฆ์ มาเพื่อ
ตนต้องอาบัติ 2 คือ น้อมมา เป็นทุกกฏในประโยค 1 น้อมนาแล้ว เป็น
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
ปัตตวรรค ที่ 3 จบ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 30 สิกขาบท จบ

คำถามและคำตอบอาบัติในปาจิตติยกัณฑ์

มุสาวาทวรรค ที่ 1

[291] ถามว่า ภิกษุกล่าวเท็จทั้งรู้อยู่ ต้องอาบัติเท่าไร ตอบว่า
ภิกษุกล่าวเท็จทั้งรู้อยู่ ต้องอาบัติ 5 คือ ภิกษุมีความปรารถนาลามก ถูกความ
ปรารถนาครอบงำ กล่าวอวดอุตริมนุสธรรมอันไม่มี ไม่เป็นจริง ต้องอาบัติ
ปาราชิก 1 ตามกำจัดภิกษุด้วยธรรมมีโทษถึงปาราชิกอันไม่มีมูล ต้องอาบัติ
สังฆาทิเสส 1 ภิกษุกล่าวว่า ภิกษุใดอยู่ในวิหารของท่าน ภิกษุนั้นเป็นพระ-
อรหันต์ เมื่อผู้ฟังเข้าใจความ ต้องอาบัติถุลลัจจัย 1 ไม่เข้าใจความ ต้องอาบัติ
ทุกกฏ 1 เป็นปาจิตตีย์ ในเพราะสัมปชานมุสาวาท 1 ภิกษุกล่าวเท็จทั้งรู้อยู่
ต้องอาบัติ 5 เหล่านี้.
[292] ภิกษุด่า ต้องอาบัติ 2 คือ ด่าอุปสัมบัน ต้องอาบัติ
ปาจิตตีย์ 1 ด่าอนุปสัมบัน ต้องอาบัติทุกกฏ 1.
[293] ภิกษุกล่าวคำส่อเสียด ต้องอาบัติ 2 คือ กล่าวคำส่อเสียด
แก่อุปสัมบัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1 กล่าวคำส่อเสียดแก่อนุปสัมบัน ต้องอาบัติ
ทุกกฏ 1.