เมนู

ปาติโมกขุทเทส 5


[167] ครั้งนั้น ภิกษุทั้งหลาย ได้มีความปีริวิตกว่า ปาติโมกขุทเทสมี
เท่าไรหนอ แล้วกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้า
รับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ปาติโมกขุทเทสนี้มี 5 คือ ภิกษุ
สวดนิทานจบแล้ว พึงสวดอุทเทสที่เหลือด้วยสุตบท นี้เป็นปาติโมกขุทเทสที่ 1.
สวดนิทาน สวดปาราชิก 4 จบแล้ว พึงสวดอุทเทสที่เหลือด้วยสุตบท
นี้เป็นปาติโมกขุทเทสที่ 2.
สวดนิทาน สวดปาราชิก สวดสังฆาทิเสส 13 จบแล้ว พึงสวดอุทเทส
ที่เหลือด้วยสุตบท นี้เป็นปาติโมกขุทเทสที่ 3.
สวดนิทาน สวดปาราชิก 4 สวดสังฆาทิเสส 13 สวดอนิยต 2 จบ
แล้ว พึงสวดอุทเทสที่เหลือด้วยสุตบท นี้เป็นปาติโมกขทเทสที่ 4.
สวดโดยพิสดารหมด เป็นปาติโมกขุทเทสที่ 5.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ปาติโมกขุทเทสที่ 5 นี้แล.

ทรงห้ามสวดปาติโมกข์ย่อ


สมัยต่อมา ภิกษุทั้งหลายทราบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาต
การสวดปาติโมกข์ย่อ ดังนี้ จึงสวดปาติโมกข์ย่อทุกครั้ง ภิกษุทั้งหลายกราบทูล
เรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งห้ามภิกษุทั้งหลายว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลายภิกษุไม่พึงสวดปาติโมกข์ย่อ รูปใดสวด ต้องอาบัติทุกกฏ.