พระวินัยปิฎกเล่มที่ 4มหาวรรค ภาคที่ 1ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นมหาขันธกะโพธิกถา ปฏิจจสมุปบาทมนสิการ [1] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า แรกตรัสรู้ประทับอยู่ ณ ควง ปฏิจจสมุปบาท อนุโลมเพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงสฬายตนะ เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ |