1. อิสิทาสีเถรีคาถา

[402]

นครมฺหิ กุสุมนาเม, ปาฏลิปุตฺตมฺหิ ปถวิยา มณฺเฑ;

สกฺยกุลกุลีนาโย, ทฺเว ภิกฺขุนิโย หิ คุณวติโยฯ

[403]

อิสิทาสี ตตฺถ เอกา, ทุติยา โพธีติ สีลสมฺปนฺนา จ;

ฌานชฺฌายนรตาโย, พหุสฺสุตาโย ธุตกิเลสาโยฯ

[404]

ตา ปิณฺฑาย จริตฺวา, ภตฺตตฺถํ [ภตฺตตฺตํ (สี.)] กริย โธตปตฺตาโย;

รหิตมฺหิ สุขนิสินฺนา, อิมา คิรา อพฺภุทีเรสุํฯ

[405]

‘‘ปาสาทิกาสิ อยฺเย, อิสิทาสิ วโยปิ เต อปริหีโน;

กิํ ทิสฺวาน พฺยาลิกํ, อถาสิ เนกฺขมฺมมนุยุตฺตา’’ฯ

[406]

เอวมนุยุญฺชิยมานา สา, รหิเต ธมฺมเทสนากุสลา;

อิสิทาสี วจนมพฺรวิ, ‘‘สุณ โพธิ ยถามฺหิ ปพฺพชิตาฯ

[407]

‘‘อุชฺเชนิยา ปุรวเร, มยฺหํ ปิตา สีลสํวุโต เสฏฺฐิ;

ตสฺสมฺหิ เอกธีตา, ปิยา มนาปา จ ทยิตา จฯ

[408]

‘‘อถ เม สาเกตโต วรกา, อาคจฺฉุมุตฺตมกุลีนา;

เสฏฺฐี ปหูตรตโน, ตสฺส มมํ สุณฺหมทาสิ ตาโตฯ

[409]

‘‘สสฺสุยา สสฺสุรสฺส จ, สายํ ปาตํ ปณามมุปคมฺม;

สิรสา กโรมิ ปาเท, วนฺทามิ ยถามฺหิ อนุสิฏฺฐาฯ

[410]

‘‘ยา มยฺหํ สามิกสฺส, ภคินิโย ภาตุโน ปริชโน วา;

ตเมกวรกมฺปิ ทิสฺวา, อุพฺพิคฺคา อาสนํ เทมิฯ

[411]

‘‘อนฺเนน จ ปาเนน จ, ขชฺเชน จ ยญฺจ ตตฺถ สนฺนิหิตํ;

ฉาเทมิ อุปนยามิ จ, เทมิ จ ยํ ยสฺส ปติรูปํฯ

[412]

‘‘กาเลน อุปฏฺฐหิตฺวา [อุฏฺฐหิตฺวา (สฺยา. ก.), อุปฏฺฐหิตุํ (?)], ฆรํ สมุปคมามิ อุมฺมาเร;

โธวนฺตี หตฺถปาเท, ปญฺชลิกา สามิกมุเปมิฯ

[413]

‘‘โกจฺฉํ ปสาทํ อญฺชนิญฺจ, อาทาสกญฺจ คณฺหิตฺวา;

ปริกมฺมการิกา วิย, สยเมว ปติํ วิภูเสมิฯ

[414]