1. ปุณฺณาเถรีคาถา

[236]

‘‘อุทหารี อหํ สีเต [อุทกมาหริํ สีเต (สี.)], สทา อุทกโมตริํ;

อยฺยานํ ทณฺฑภยภีตา, วาจาโทสภยฏฺฏิตาฯ

[237]

‘‘กสฺส พฺราหฺมณ ตฺวํ ภีโต, สทา อุทกโมตริ;

เวธมาเนหิ คตฺเตหิ, สีตํ เวทยเส ภุสํ’’ฯ

[238]

ชานนฺตี วต มํ [ชานนฺตี จ ตุวํ (ก.)] โภติ, ปุณฺณิเก ปริปุจฺฉสิ;

กโรนฺตํ กุสลํ กมฺมํ, รุนฺธนฺตํ กตปาปกํฯ

[239]

‘‘โย จ วุฑฺโฒ ทหโร วา, ปาปกมฺมํ ปกุพฺพติ;

ทกาภิเสจนา โสปิ, ปาปกมฺมา ปมุจฺจติ’’ฯ

[240]

‘‘โก นุ เต อิทมกฺขาสิ, อชานนฺตสฺส อชานโก;

ทกาภิเสจนา นาม, ปาปกมฺมา ปมุจฺจติฯ

[241]

‘‘สคฺคํ นูน คมิสฺสนฺติ, สพฺเพ มณฺฑูกกจฺฉปา;

นาคา [นกฺกา (สี.)] จ สุสุมารา จ, เย จญฺเญ อุทเก จราฯ

[242]

‘‘โอรพฺภิกา สูกริกา, มจฺฉิกา มิคพนฺธกา;

โจรา จ วชฺฌฆาตา จ, เย จญฺเญ ปาปกมฺมิโน;

ทกาภิเสจนา เตปิ, ปาปกมฺมา ปมุจฺจเรฯ

[243]

‘‘สเจ อิมา นทิโย เต, ปาปํ ปุพฺเพ กตํ วหุํ;

ปุญฺญมฺปิมา วเหยฺยุํ เต, เตน ตฺวํ ปริพาหิโรฯ

[244]

‘‘ยสฺส พฺราหฺมณ ตฺวํ ภีโต, สทา อุทกโมตริ;

ตเมว พฺรหฺเม มา กาสิ, มา เต สีตํ ฉวิํ หเน’’ฯ

[245]

‘‘กุมฺมคฺคปฏิปนฺนํ มํ, อริยมคฺคํ สมานยิ;

ทกาภิเสจนา โภติ, อิมํ สาฏํ ททามิ เต’’ฯ

[246]

‘‘ตุยฺเหว สาฏโก โหตุ, นาหมิจฺฉามิ สาฏกํ;

สเจ ภายสิ ทุกฺขสฺส, สเจ เต ทุกฺขมปฺปิยํฯ

[247]

‘‘มากาสิ ปาปกํ กมฺมํ, อาวิ วา ยทิ วา รโห;

สเจ จ ปาปกํ กมฺมํ, กริสฺสสิ กโรสิ วาฯ

[248]

‘‘น เต ทุกฺขา ปมุตฺยตฺถิ, อุเปจฺจาปิ [อุปฺปจฺจาปิ (อฏฺฐ. ปาฐนฺตรํ)] ปลายโต;

สเจ ภายสิ ทุกฺขสฺส, สเจ เต ทุกฺขมปฺปิยํฯ

[249]

‘‘อุเปหิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆญฺจ ตาทินํ;

สมาทิยาหิ สีลานิ, ตํ เต อตฺถาย เหหิติ’’ฯ

[250]

‘‘อุเปมิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆญฺจ ตาทินํ;

สมาทิยามิ สีลานิ, ตํ เม อตฺถาย เหหิติฯ

[251]

‘‘พฺรหฺมพนฺธุ ปุเร อาสิํ, อชฺชมฺหิ สจฺจพฺราหฺมโณ;

เตวิชฺโช เวทสมฺปนฺโน, โสตฺติโย จมฺหิ นฺหาตโก’’ติฯ

… ปุณฺณา เถรี…ฯ

โสฬสนิปาโต นิฏฺฐิโตฯ

13. วีสตินิปาโต