[143] เภสัชที่เสียสละแล้ว ภิกษุนั้นได้คืนมา ไม่พึงใช้ด้วยกิจที่
เกี่ยวกับกาย และไม่ควรฉัน พึงน้อมเข้าไปในการตามประทีป หรือใน
การผสมสี ภิกษุอื่นจะใช้ด้วยกิจที่เกี่ยวกับกายได้อยู่ แต่ไม่ควรฉัน
ทุกกฏ
เภสัชยังไม่ล่วง 7 วัน ภิกษุสำคัญว่าล่วงแล้ว... ต้องอาบัติทุกกฏ
เภสัชยังไม่ล่วง 7 วัน ภิกษุสงสัย... ต้องอาบัติทุกกฏ
ไม่ต้องอาบัติ
เภสัชยังไม่ล่วง 7 วัน ภิกษุสำคัญว่ายังไม่ล่วง 7 วัน...ไม่ต้องอาบัติ.
อนาปัตติวาร
[144] ภิกษุผูกใจไว้ว่าจะไม่บริโภค 1 ภิกษุแจกจ่ายให้ไป 1
เภสัชนั้นสูญหาย 1 เภสัชนั้นเสีย 1 เภสัชนั้นถูกไฟไหม้ 1 เภสัชนั้น
ถูกโจรชิงไป 1 ภิกษุถือวิสาสะ 1 ในภายในเจ็ดวัน ภิกษุให้แก่อนุป-
สัมบันด้วยจิตคิดสละแล้ว ทิ้งแล้ว ปล่อยแล้ว ไม่ห่วงใย กลับได้คืนมา
ฉันได้ 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 3 จบ
ปัตตวรรคที่ 3 สิกขาบทที่ 3
พรรณนาเภสัชชสิกขาบท
เภสัชชสิกขาบทว่า เตน สมเยน เป็นต้น ข้าพเจ้าจะกล่าว
ต่อไป:- ในเภสัชชสิกขาบทนั้น มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้:-