สามเณร ทูลรับว่าได้ มหาบพิตร ! ดังนี้แล้ว ได้กล่าวอัปปมาทวรรค
ในธรรมบท ตามสมควรแด่พระราชา เพื่อประโยชน์แก่การอนุโมทนา.
พระราชาพอได้ทรงสดับว่า
ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย,
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย^*
ดังนี้เป็นต้น
ก็ทรงรับสั่งว่า พ่อเณร ! จงยังธรรมเทศนาที่ข้าพเจ้าได้รู้แล้วให้จบ
ไว้ก่อน ดังนี้

[พระเจ้าอโศกมหาราชถวายนิตยภัตสามเณรเป็นทวีคูณ]

ในอวสานแห่งการอนุโมทนา พระราชาทรงรับสั่งว่า พ่อเณร ! โยม
จะถวายธุวภัต แก่พ่อเณร 8 ที่.
สามเณร ถวายพระพรว่า มหาบพิตร ! อาตมภาพ จะถวายธุวภัต
เหล่านั้น แก่พระอุปัชฌายะ (ของอาตมภาพ).
พระราชา ตรัสถามว่า พ่อเณร ! ผู้ที่ชื่อว่าอุปัชฌายะนี้ ได้แก่คน
เช่นไร ?
สามเณร ถวายพระพรว่า มหาบพิตร ! ผู้ที่เห็นโทษน้อยใหญ่ แล้ว
ตักเตือน และให้ระลึก ชื่อว่าพระอุปัชฌายะ.
พระราชา ทรงรับสั่งว่า พ่อเณร ! โยมจะถวายภัต 8 ที่ แม้อื่นอีก
แก่พ่อเณร.
สามเณร ถวายพระพรว่า มหาบพิตร ! อาตมภาพ จะถวายภัต
เหล่านั้น แก่พระอาจารย์ (ของอาตมภาพ).
^* ช. ธ. 25/18.