‘‘เอส ภิกฺขุ มหาราช, ปณฺฑวสฺส ปุรตฺถโต [ปุรกฺขโต (สฺยา. ก.)];

นิสินฺโน พฺยคฺฆุสโภว, สีโหว คิริคพฺภเร’’ฯ

[419]

สุตฺวาน ทูตวจนํ, ภทฺทยาเนน ขตฺติโย;

ตรมานรูโป นิยฺยาสิ, เยน ปณฺฑวปพฺพโตฯ

[420]

ส ยานภูมิํ ยายิตฺวา, ยานา โอรุยฺห ขตฺติโย;

ปตฺติโก อุปสงฺกมฺม, อาสชฺช นํ อุปาวิสิฯ

[421]

นิสชฺช ราชา สมฺโมทิ, กถํ สารณียํ ตโต;

กถํ โส วีติสาเรตฺวา, อิมมตฺถํ อภาสถฯ

[422]

‘‘ยุวา จ ทหโร จาสิ, ปฐมุปฺปตฺติโก [ปฐมุปฺปตฺติยา (สี.), ปฐมุปฺปตฺติโต (สฺยา.)] สุสุ;

วณฺณาโรเหน สมฺปนฺโน, ชาติมา วิย ขตฺติโยฯ

[423]

‘‘โสภยนฺโต อนีกคฺคํ, นาคสงฺฆปุรกฺขโต;

ททามิ โภเค ภุญฺชสฺสุ, ชาติํ อกฺขาหิ ปุจฺฉิโต’’ฯ

[424]

‘‘อุชุํ ชนปโท ราช, หิมวนฺตสฺส ปสฺสโต;

ธนวีริเยน สมฺปนฺโน, โกสเลสุ [โกสลสฺส (สฺยา. ก.)] นิเกติโนฯ

[425]

‘‘อาทิจฺจา [อาทิจฺโจ (ก.)] นาม โคตฺเตน, สากิยา [สากิโย (ก.)] นาม ชาติยา;

ตมฺหา กุลา ปพฺพชิโตมฺหิ, น กาเม อภิปตฺถยํฯ

[426]

‘‘กาเมสฺวาทีนวํ ทิสฺวา, เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุ เขมโต;

ปธานาย คมิสฺสามิ, เอตฺถ เม รญฺชตี มโน’’ติฯ

ปพฺพชฺชาสุตฺตํ ปฐมํ นิฏฺฐิตํฯ

2. ปธานสุตฺตํ

[427]

‘‘ตํ มํ ปธานปหิตตฺตํ, นทิํ เนรญฺชรํ ปติ;

วิปรกฺกมฺม ฌายนฺตํ, โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยาฯ

[428]

‘‘นมุจี กรุณํ วาจํ, ภาสมาโน อุปาคมิ;

‘กิโส ตฺวมสิ ทุพฺพณฺโณ, สนฺติเก มรณํ ตวฯ

[429]