1. ปพฺพชฺชาสุตฺตํ

[407]

ปพฺพชฺชํ กิตฺตยิสฺสามิ, ยถา ปพฺพชิ จกฺขุมา;

ยถา วีมํสมาโน โส, ปพฺพชฺชํ สมโรจยิฯ

[408]

สมฺพาโธยํ ฆราวาโส, รชสฺสายตนํ อิติ;

อพฺโภกาโสว ปพฺพชฺชา, อิติ ทิสฺวาน ปพฺพชิฯ

[409]

ปพฺพชิตฺวาน กาเยน, ปาปกมฺมํ วิวชฺชยิ;

วจีทุจฺจริตํ หิตฺวา, อาชีวํ ปริโสธยิฯ

[410]

อคมา ราชคหํ พุทฺโธ, มคธานํ คิริพฺพชํ;

ปิณฺฑาย อภิหาเรสิ, อากิณฺณวรลกฺขโณฯ

[411]

ตมทฺทสา พิมฺพิสาโร, ปาสาทสฺมิํ ปติฏฺฐิโต;

ทิสฺวา ลกฺขณสมฺปนฺนํ, อิมมตฺถํ อภาสถฯ

[412]

‘‘อิมํ โภนฺโต นิสาเมถ, อภิรูโป พฺรหา สุจิ;

จรเณน จ สมฺปนฺโน, ยุคมตฺตญฺจ เปกฺขติฯ

[413]

‘‘โอกฺขิตฺตจกฺขุ สติมา, นายํ นีจกุลามิว;

ราชทูตาภิธาวนฺตุ, กุหิํ ภิกฺขุ คมิสฺสติ’’ฯ

[414]

เต เปสิตา ราชทูตา, ปิฏฺฐิโต อนุพนฺธิสุํ;

กุหิํ คมิสฺสติ ภิกฺขุ, กตฺถ วาโส ภวิสฺสติฯ

[415]

สปทานํ จรมาโน, คุตฺตทฺวาโร สุสํวุโต;

ขิปฺปํ ปตฺตํ อปูเรสิ, สมฺปชาโน ปฏิสฺสโตฯ

[416]

ปิณฺฑจารํ จริตฺวาน, นิกฺขมฺม นครา มุนิ;

ปณฺฑวํ อภิหาเรสิ, เอตฺถ วาโส ภวิสฺสติฯ

[417]

ทิสฺวาน วาสูปคตํ, ตโย [ตโต (สี. ปี.)] ทูตา อุปาวิสุํ;

เตสุ เอโกว [เอโก จ ทูโต (สี. สฺยา. ปี.)] อาคนฺตฺวา, ราชิโน ปฏิเวทยิฯ

[418]

‘‘เอส ภิกฺขุ มหาราช, ปณฺฑวสฺส ปุรตฺถโต [ปุรกฺขโต (สฺยา. ก.)];

นิสินฺโน พฺยคฺฆุสโภว, สีโหว คิริคพฺภเร’’ฯ

[419]

สุตฺวาน ทูตวจนํ, ภทฺทยาเนน ขตฺติโย;

ตรมานรูโป นิยฺยาสิ, เยน ปณฺฑวปพฺพโตฯ

[420]

ส ยานภูมิํ ยายิตฺวา, ยานา โอรุยฺห ขตฺติโย;

ปตฺติโก อุปสงฺกมฺม, อาสชฺช นํ อุปาวิสิฯ

[421]

นิสชฺช ราชา สมฺโมทิ, กถํ สารณียํ ตโต;

กถํ โส วีติสาเรตฺวา, อิมมตฺถํ อภาสถฯ

[422]

‘‘ยุวา จ ทหโร จาสิ, ปฐมุปฺปตฺติโก [ปฐมุปฺปตฺติยา (สี.), ปฐมุปฺปตฺติโต (สฺยา.)] สุสุ;

วณฺณาโรเหน สมฺปนฺโน, ชาติมา วิย ขตฺติโยฯ

[423]

‘‘โสภยนฺโต อนีกคฺคํ, นาคสงฺฆปุรกฺขโต;

ททามิ โภเค ภุญฺชสฺสุ, ชาติํ อกฺขาหิ ปุจฺฉิโต’’ฯ

[424]

‘‘อุชุํ ชนปโท ราช, หิมวนฺตสฺส ปสฺสโต;

ธนวีริเยน สมฺปนฺโน, โกสเลสุ [โกสลสฺส (สฺยา. ก.)] นิเกติโนฯ

[425]

‘‘อาทิจฺจา [อาทิจฺโจ (ก.)] นาม โคตฺเตน, สากิยา [สากิโย (ก.)] นาม ชาติยา;

ตมฺหา กุลา ปพฺพชิโตมฺหิ, น กาเม อภิปตฺถยํฯ

[426]

‘‘กาเมสฺวาทีนวํ ทิสฺวา, เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุ เขมโต;

ปธานาย คมิสฺสามิ, เอตฺถ เม รญฺชตี มโน’’ติฯ

ปพฺพชฺชาสุตฺตํ ปฐมํ นิฏฺฐิตํฯ

2. ปธานสุตฺตํ

[427]

‘‘ตํ มํ ปธานปหิตตฺตํ, นทิํ เนรญฺชรํ ปติ;

วิปรกฺกมฺม ฌายนฺตํ, โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยาฯ

[428]

‘‘นมุจี กรุณํ วาจํ, ภาสมาโน อุปาคมิ;

‘กิโส ตฺวมสิ ทุพฺพณฺโณ, สนฺติเก มรณํ ตวฯ

[429]