‘‘น ปาทา น วิสาเณน, นาสฺสุ หิํสนฺติ เกนจิ;
คาโว เอฬกสมานา, โสรตา กุมฺภทูหนา;
ตา วิสาเณ คเหตฺวาน, ราชา สตฺเถน ฆาตยิฯ
[312]
‘‘ตโต เทวา ปิตโร จ [ตโต จ เทวา ปิตโร (สี. สฺยา.)], อินฺโท อสุรรกฺขสา;
อธมฺโม อิติ ปกฺกนฺทุํ, ยํ สตฺถํ นิปตี คเวฯ
[313]
‘‘ตโย โรคา ปุเร อาสุํ, อิจฺฉา อนสนํ ชรา;
ปสูนญฺจ สมารมฺภา, อฏฺฐานวุติมาคมุํฯ
[314]
‘‘เอโส อธมฺโม ทณฺฑานํ, โอกฺกนฺโต ปุราโณ อหุ;
อทูสิกาโย หญฺญนฺติ, ธมฺมา ธํสนฺติ [ธํเสนฺติ (สี. ปี.)] ยาชกาฯ
[315]
‘‘เอวเมโส อณุธมฺโม, โปราโณ วิญฺญุครหิโต;
ยตฺถ เอทิสกํ ปสฺสติ, ยาชกํ ครหตี [ครหี (ก.)] ชโนฯ
[316]
‘‘เอวํ ธมฺเม วิยาปนฺเน, วิภินฺนา สุทฺทเวสฺสิกา;
ปุถู วิภินฺนา ขตฺติยา, ปติํ ภริยาวมญฺญถฯ
[317]
‘‘ขตฺติยา พฺรหฺมพนฺธู จ, เย จญฺเญ โคตฺตรกฺขิตา;
ชาติวาทํ นิรํกตฺวา [นิรากตฺวา (?) ยถา อนิรากตชฺฌาโนติ], กามานํ วสมนฺวคุ’’นฺติฯ
เอวํ วุตฺเต, เต พฺราหฺมณมหาสาลา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ – ‘‘อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม…เป. … อุปาสเก โน ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปเต สรณํ คเต’’ติฯ
พฺราหฺมณธมฺมิกสุตฺตํ สตฺตมํ นิฏฺฐิตํฯ
8. นาวาสุตฺตํ
[318]
ยสฺมา หิ ธมฺมํ ปุริโส วิชญฺญา, อินฺทํว นํ เทวตา ปูชเยยฺย;
โส ปูชิโต ตสฺมิ ปสนฺนจิตฺโต, พหุสฺสุโต ปาตุกโรติ ธมฺมํฯ
[319]
ตทฏฺฐิกตฺวาน นิสมฺม ธีโร, ธมฺมานุธมฺมํ ปฏิปชฺชมาโน;
วิญฺญู วิภาวี นิปุโณ จ โหติ, โย ตาทิสํ ภชติ อปฺปมตฺโตฯ
[320]
ขุทฺทญฺจ พาลํ อุปเสวมาโน, อนาคตตฺถญฺจ อุสูยกญฺจ;
อิเธว ธมฺมํ อวิภาวยิตฺวา, อวิติณฺณกงฺโข มรณํ อุเปติฯ
[321]
ยถา นโร อาปคโมตริตฺวา, มโหทกํ สลิลํ สีฆโสตํ;
โส วุยฺหมาโน อนุโสตคามี, กิํ โส ปเร สกฺขติ ตารเยตุํฯ
[322]
ตเถว ธมฺมํ อวิภาวยิตฺวา, พหุสฺสุตานํ อนิสามยตฺถํ;
สยํ อชานํ อวิติณฺณกงฺโข, กิํ โส ปเร สกฺขติ นิชฺฌเปตุํฯ
[323]
ยถาปิ นาวํ ทฬฺหมารุหิตฺวา, ผิเยน [ปิเยน (สี. สฺยา.)] ริตฺเตน สมงฺคิภูโต;
โส ตารเย ตตฺถ พหูปิ อญฺเญ, ตตฺรูปยญฺญู กุสโล มุตีมา [มตีมา (สฺยา. ก.)]ฯ
[324]
เอวมฺปิ โย เวทคุ ภาวิตตฺโต, พหุสฺสุโต โหติ อเวธธมฺโม;
โส โข ปเร นิชฺฌปเย ปชานํ, โสตาวธานูปนิสูปปนฺเนฯ
[325]
ตสฺมา หเว สปฺปุริสํ ภเชถ, เมธาวินญฺเจว พหุสฺสุตญฺจ;
อญฺญาย อตฺถํ ปฏิปชฺชมาโน, วิญฺญาตธมฺโม ส สุขํ [โส สุขํ (สี.)] ลเภถาติฯ
นาวาสุตฺตํ อฏฺฐมํ นิฏฺฐิตํฯ
9. กิํสีลสุตฺตํ
[326]
‘‘กิํสีโล กิํสมาจาโร, กานิ กมฺมานิ พฺรูหยํ;
นโร สมฺมา นิวิฏฺฐสฺส, อุตฺตมตฺถญฺจ ปาปุเณ’’ฯ
[327]
‘‘วุฑฺฒาปจายี อนุสูยโก สิยา, กาลญฺญู [กาลญฺญุ (สี. สฺยา.)] จสฺส ครูนํ [ครูนํ (สี.)] ทสฺสนาย;
ธมฺมิํ กถํ เอรยิตํ ขณญฺญู, สุเณยฺย สกฺกจฺจ สุภาสิตานิฯ
[328]
‘‘กาเลน คจฺเฉ ครูนํ สกาสํ, ถมฺภํ นิรํกตฺวา [นิรากตฺวา (?) นิ อา กร ตฺวา] นิวาตวุตฺติ;
อตฺถํ ธมฺมํ สํยมํ พฺรหฺมจริยํ, อนุสฺสเร เจว สมาจเร จฯ
[329]
‘‘ธมฺมาราโม ธมฺมรโต, ธมฺเม ฐิโต ธมฺมวินิจฺฉยญฺญู;
เนวาจเร ธมฺมสนฺโทสวาทํ, ตจฺเฉหิ นีเยถ สุภาสิเตหิฯ
[330]
‘‘หสฺสํ ชปฺปํ ปริเทวํ ปโทสํ, มายากตํ กุหนํ คิทฺธิ มานํ;
สารมฺภํ กกฺกสํ กสาวญฺจ มุจฺฉํ [สารมฺภ กกฺกสฺส กสาว มุจฺฉํ (สฺยา. ปี.)], หิตฺวา จเร วีตมโท ฐิตตฺโตฯ
[331]
‘‘วิญฺญาตสารานิ สุภาสิตานิ, สุตญฺจ วิญฺญาตสมาธิสารํ;
น ตสฺส ปญฺญา จ สุตญฺจ วฑฺฒติ, โย สาหโส โหติ นโร ปมตฺโตฯ
[332]