‘‘น ปาทา น วิสาเณน, นาสฺสุ หิํสนฺติ เกนจิ;

คาโว เอฬกสมานา, โสรตา กุมฺภทูหนา;

ตา วิสาเณ คเหตฺวาน, ราชา สตฺเถน ฆาตยิฯ

[312]

‘‘ตโต เทวา ปิตโร จ [ตโต จ เทวา ปิตโร (สี. สฺยา.)], อินฺโท อสุรรกฺขสา;

อธมฺโม อิติ ปกฺกนฺทุํ, ยํ สตฺถํ นิปตี คเวฯ

[313]

‘‘ตโย โรคา ปุเร อาสุํ, อิจฺฉา อนสนํ ชรา;

ปสูนญฺจ สมารมฺภา, อฏฺฐานวุติมาคมุํฯ

[314]

‘‘เอโส อธมฺโม ทณฺฑานํ, โอกฺกนฺโต ปุราโณ อหุ;

อทูสิกาโย หญฺญนฺติ, ธมฺมา ธํสนฺติ [ธํเสนฺติ (สี. ปี.)] ยาชกาฯ

[315]

‘‘เอวเมโส อณุธมฺโม, โปราโณ วิญฺญุครหิโต;

ยตฺถ เอทิสกํ ปสฺสติ, ยาชกํ ครหตี [ครหี (ก.)] ชโนฯ

[316]

‘‘เอวํ ธมฺเม วิยาปนฺเน, วิภินฺนา สุทฺทเวสฺสิกา;

ปุถู วิภินฺนา ขตฺติยา, ปติํ ภริยาวมญฺญถฯ

[317]

‘‘ขตฺติยา พฺรหฺมพนฺธู จ, เย จญฺเญ โคตฺตรกฺขิตา;

ชาติวาทํ นิรํกตฺวา [นิรากตฺวา (?) ยถา อนิรากตชฺฌาโนติ], กามานํ วสมนฺวคุ’’นฺติฯ

เอวํ วุตฺเต, เต พฺราหฺมณมหาสาลา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ – ‘‘อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม…เป. … อุปาสเก โน ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปเต สรณํ คเต’’ติฯ

พฺราหฺมณธมฺมิกสุตฺตํ สตฺตมํ นิฏฺฐิตํฯ

8. นาวาสุตฺตํ

[318]

ยสฺมา หิ ธมฺมํ ปุริโส วิชญฺญา, อินฺทํว นํ เทวตา ปูชเยยฺย;

โส ปูชิโต ตสฺมิ ปสนฺนจิตฺโต, พหุสฺสุโต ปาตุกโรติ ธมฺมํฯ

[319]