‘‘โส ยสํ ปรมํ ปตฺโต [โส ยสปฺปรมปฺปตฺโต (สฺยา. ก.)], มาตงฺโค ยํ สุทุลฺลภํ;

อาคจฺฉุํ ตสฺสุปฏฺฐานํ, ขตฺติยา พฺราหฺมณา พหูฯ

[139]

‘‘เทวยานํ อภิรุยฺห, วิรชํ โส มหาปถํ;

กามราคํ วิราเชตฺวา, พฺรหฺมโลกูปโค อหุ;

น นํ ชาติ นิวาเรสิ, พฺรหฺมโลกูปปตฺติยาฯ

[140]

‘‘อชฺฌายกกุเล ชาตา, พฺราหฺมณา มนฺตพนฺธวา;

เต จ ปาเปสุ กมฺเมสุ, อภิณฺหมุปทิสฺสเรฯ

[141]

‘‘ทิฏฺเฐว ธมฺเม คารยฺหา, สมฺปราเย จ ทุคฺคติ;

น เน ชาติ นิวาเรติ, ทุคฺคตฺยา [ทุคฺคจฺจา (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] ครหาย วาฯ

[142]

‘‘น ชจฺจา วสโล โหติ, น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ;

กมฺมุนา วสโล โหติ, กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ’’ติฯ

เอวํ วุตฺเต, อคฺคิกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม…เป.… อุปาสกํ มํ ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คต’’นฺติฯ

วสลสุตฺตํ สตฺตมํ นิฏฺฐิตํฯ

8. เมตฺตสุตฺตํ

[143]

กรณียมตฺถกุสเลน, ยนฺต สนฺตํ ปทํ อภิสเมจฺจ;

สกฺโก อุชู จ สุหุชู [สูชู (สี.)] จ, สูวโจ จสฺส มุทุ อนติมานีฯ

[144]

สนฺตุสฺสโก จ สุภโร จ, อปฺปกิจฺโจ จ สลฺลหุกวุตฺติ;

สนฺตินฺทฺริโย จ นิปโก จ, อปฺปคพฺโภ กุเลสฺวนนุคิทฺโธฯ

[145]

น จ ขุทฺทมาจเร กิญฺจิ, เยน วิญฺญู ปเร อุปวเทยฺยุํ;

สุขิโน ว เขมิโน โหนฺตุ, สพฺพสตฺตา [สพฺเพ สตฺตา (สี. สฺยา.)] ภวนฺตุ สุขิตตฺตาฯ

[146]

เย เกจิ ปาณภูตตฺถิ, ตสา วา ถาวรา วนวเสสา;

ทีฆา วา เย ว มหนฺตา [มหนฺต (?)], มชฺฌิมา รสฺสกา อณุกถูลาฯ

[147]

ทิฏฺฐา วา เย ว อทิฏฺฐา [อทิฏฺฐ (?)], เย ว [เย จ (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] ทูเร วสนฺติ อวิทูเร;

ภูตา ว สมฺภเวสี ว [ภูตา วา สมฺภเวสี วา (สฺยา. กํ. ปี. ก.)], สพฺพสตฺตา ภวนฺตุ สุขิตตฺตาฯ

[148]

น ปโร ปรํ นิกุพฺเพถ, นาติมญฺเญถ กตฺถจิ น กญฺจิ [นํ กญฺจิ (สี. ปี.), นํ กิญฺจิ (สฺยา.), น กิญฺจิ (ก.)];

พฺยาโรสนา ปฏิฆสญฺญา, นาญฺญมญฺญสฺส ทุกฺขมิจฺเฉยฺยฯ

[149]

มาตา ยถา นิยํ ปุตฺตมายุสา เอกปุตฺตมนุรกฺเข;

เอวมฺปิ สพฺพภูเตสุ, มานสํ ภาวเย อปริมาณํฯ

[150]

เมตฺตญฺจ สพฺพโลกสฺมิ, มานสํ ภาวเย อปริมาณํ;

อุทฺธํ อโธ จ ติริยญฺจ, อสมฺพาธํ อเวรมสปตฺตํฯ

[151]

ติฏฺฐํ จรํ นิสินฺโน ว [วา (สี. สฺยา. กํ. ปี.)], สยาโน ยาวตาสฺส วิตมิทฺโธ [วิคตมิทฺโท (พหูสุ)];

เอตํ สติํ อธิฏฺเฐยฺย, พฺรหฺมเมตํ วิหารมิธมาหุฯ

[152]

ทิฏฺฐิญฺจ อนุปคฺคมฺม, สีลวา ทสฺสเนน สมฺปนฺโน;

กาเมสุ วินย [วิเนยฺย (สี. สฺยา. ปี.)] เคธํ, น หิ ชาตุคฺคพฺภเสยฺย ปุนเรตีติฯ

เมตฺตสุตฺตํ อฏฺฐมํ นิฏฺฐิตํฯ

9. เหมวตสุตฺตํ

[153]

‘‘อชฺช ปนฺนรโส อุโปสโถ, (อิติ สาตาคิโร ยกฺโข)

ทิพฺพา [ทิพฺยา (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] รตฺติ อุปฏฺฐิตา;

อโนมนามํ สตฺถารํ, หนฺท ปสฺสาม โคตมํ’’ฯ

[154]

‘‘กจฺจิ มโน สุปณิหิโต, (อิติ เหมวโต ยกฺโข)

สพฺพภูเตสุ ตาทิโน;

กจฺจิ อิฏฺเฐ อนิฏฺเฐ จ, สงฺกปฺปสฺส วสีกตา’’ฯ

[155]

‘‘มโน จสฺส สุปณิหิโต, (อิติ สาตาคิโร ยกฺโข)

สพฺพภูเตสุ ตาทิโน;

อโถ อิฏฺเฐ อนิฏฺเฐ จ, สงฺกปฺปสฺส วสีกตา’’ฯ

[156]

‘‘กจฺจิ อทินฺนํ นาทิยติ, (อิติ เหมวโต ยกฺโข)

กจฺจิ ปาเณสุ สญฺญโต;

กจฺจิ อารา ปมาทมฺหา, กจฺจิ ฌานํ น ริญฺจติ’’ฯ

[157]