อทฺทสา โข ภควา เต อายสฺมนฺเต ทูรโตว อาคจฺฉนฺเต; ทิสฺวาน ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘เอเต, ภิกฺขเว, พฺราหฺมณา อาคจฺฉนฺติ; เอเต, ภิกฺขเว, พฺราหฺมณา อาคจฺฉนฺตี’’ติฯ เอวํ วุตฺเต , อญฺญตโร พฺราหฺมณชาติโก ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘กิตฺตาวตา นุ โข, ภนฺเต, พฺราหฺมโณ โหติ, กตเม จ ปน พฺราหฺมณกรณา ธมฺมา’’ติ?

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘พาหิตฺวา ปาปเก ธมฺเม, เย จรนฺติ สทา สตา;

ขีณสํโยชนา พุทฺธา, เต เว [เตว (สี.)] โลกสฺมิ พฺราหฺมณา’’ติฯ ปญฺจมํ;

6. มหากสฺสปสุตฺตํ

[6] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา มหากสฺสโป ปิปฺปลิคุหายํ [ปิปฺผลิคุหายํ (สฺยา.), สิมฺพลิคุหายํ (ก.)] วิหรติ อาพาธิโก [อาพาธิโก โหติ (สฺยา. ปี.)] ทุกฺขิโต พาฬฺหคิลาโนฯ อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป อปเรน สมเยน ตมฺหา อาพาธา วุฏฺฐาสิฯ อถ โข อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส ตมฺหา อาพาธา วุฏฺฐิตสฺส เอตทโหสิ – ‘‘ยํนูนาหํ ราชคหํ ปิณฺฑาย ปวิเสยฺย’’นฺติฯ

เตน โข ปน สมเยน ปญฺจมตฺตานิ เทวตาสตานิ อุสฺสุกฺกํ อาปนฺนานิ โหนฺติ อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส ปิณฺฑปาตปฏิลาภายฯ อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป ตานิ ปญฺจมตฺตานิ เทวตาสตานิ ปฏิกฺขิปิตฺวา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ราชคหํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ – เยน ทลิทฺทวิสิขา กปณวิสิขา เปสการวิสิขาฯ อทฺทสา โข ภควา อายสฺมนฺตํ มหากสฺสปํ ราชคเห ปิณฺฑาย จรนฺตํ เยน ทลิทฺทวิสิขา กปณวิสิขา เปสการวิสิขาฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘อนญฺญโปสิมญฺญาตํ, ทนฺตํ สาเร ปติฏฺฐิตํ;

ขีณาสวํ วนฺตโทสํ, ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณ’’นฺติฯ ฉฏฺฐํ;