‘‘เอวเมตํ ยถาภูตํ, สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสโต;

ภวตณฺหา ปหียติ, วิภวํ นาภินนฺทติฯ

‘‘สพฺพโส ตณฺหานํ ขยา,

อเสสวิราคนิโรโธ นิพฺพานํ;

ตสฺส นิพฺพุตสฺส ภิกฺขุโน,

อนุปาทา [อนุปาทานา (สี.)] ปุนพฺภโว น โหติ;

อภิภูโต มาโร วิชิตสงฺคาโม,

อุปจฺจคา สพฺพภวานิ ตาที’’ติฯ ทสมํ;

นนฺทวคฺโค ตติโย นิฏฺฐิโตฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

กมฺมํ นนฺโท ยโสโช จ, สาริปุตฺโต จ โกลิโต;

ปิลินฺโท [ปิลินฺทิ (สี.)] กสฺสโป ปิณฺโฑ, สิปฺปํ โลเกน เต ทสาติฯ

4. เมฆิยวคฺโค

1. เมฆิยสุตฺตํ

[31] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา จาลิกายํ วิหรติ จาลิเก ปพฺพเตฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา เมฆิโย ภควโต อุปฏฺฐาโก โหติฯ อถ โข อายสฺมา เมฆิโย เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข อายสฺมา เมฆิโย ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘อิจฺฉามหํ, ภนฺเต, ชนฺตุคามํ ปิณฺฑาย ปวิสิตุ’’นฺติฯ ‘‘ยสฺสทานิ ตฺวํ, เมฆิย, กาลํ มญฺญสี’’ติฯ

อถ โข อายสฺมา เมฆิโย ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ชนฺตุคามํ ปิณฺฑาย ปาวิสิฯ ชนฺตุคาเม ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต เยน กิมิกาฬาย นทิยา ตีรํ เตนุปสงฺกมิฯ