2. ติฐานสุตฺตํ
[42] ‘‘ตีหิ , ภิกฺขเว, ฐาเนหิ สทฺโธ ปสนฺโน เวทิตพฺโพฯ กตเมหิ ตีหิ? สีลวนฺตานํ ทสฺสนกาโม โหติ, สทฺธมฺมํ โสตุกาโม โหติ , วิคตมลมจฺเฉเรน เจตสา อคารํ อชฺฌาวสติ มุตฺตจาโค ปยตปาณิ โวสฺสคฺครโต ยาจโยโค ทานสํวิภาครโตฯ อิเมหิ โข, ภิกฺขเว, ตีหิ ฐาเนหิ สทฺโธ ปสนฺโน เวทิตพฺโพ’’ฯ
‘‘ทสฺสนกาโม สีลวตํ, สทฺธมฺมํ โสตุมิจฺฉติ;
วินเย มจฺเฉรมลํ, ส เว สทฺโธติ วุจฺจตี’’ติฯ ทุติยํ;
3. อตฺถวสสุตฺตํ
[43] ‘‘ตโย , ภิกฺขเว, อตฺถวเส สมฺปสฺสมาเนน อลเมว ปเรสํ ธมฺมํ เทเสตุํฯ กตเม ตโย? โย ธมฺมํ เทเสติ โส อตฺถปฺปฏิสํเวที จ โหติ ธมฺมปฺปฏิสํเวที จฯ โย ธมฺมํ สุณาติ โส อตฺถปฺปฏิสํเวที จ โหติ ธมฺมปฺปฏิสํเวที จฯ โย เจว ธมฺมํ เทเสติ โย จ ธมฺมํ สุณาติ อุโภ อตฺถปฺปฏิสํเวทิโน จ โหนฺติ ธมฺมปฺปฏิสํเวทิโน จฯ อิเม โข, ภิกฺขเว, ตโย อตฺถวเส สมฺปสฺสมาเนน อลเมว ปเรสํ ธมฺมํ เทเสตุ’’นฺติฯ ตติยํฯ
4. กถาปวตฺติสุตฺตํ
[44] ‘‘ตีหิ, ภิกฺขเว, ฐาเนหิ กถา ปวตฺตินี โหติฯ กตเมหิ ตีหิ? โย ธมฺมํ เทเสติ โส อตฺถปฺปฏิสํเวที จ โหติ ธมฺมปฺปฏิสํเวที จฯ โย ธมฺมํ สุณาติ โส อตฺถปฺปฏิสํเวที จ โหติ ธมฺมปฺปฏิสํเวที จฯ โย เจว ธมฺมํ เทเสติ โย จ ธมฺมํ สุณาติ อุโภ อตฺถปฺปฏิสํเวทิโน จ โหนฺติ ธมฺมปฺปฏิสํเวทิโน จฯ อิเมหิ โข, ภิกฺขเว, ตีหิ ฐาเนหิ กถา ปวตฺตินี โหตี’’ติฯ จตุตฺถํฯ