นปุํสกลิงฺค อการนฺโต นปุํสกลิงฺโค จิตฺตสทฺโทฯ ปุเร วิย สฺยาทฺยุปฺปตฺติ, ‘‘จิตฺต สิ’’ อิตีธ – ‘‘นปุํสเกหิ, อโต นิจฺจ’’นฺติ จ วตฺตเตฯ สิ, อํอิติ ทฺวิปทมิทํฯ อการนฺเตหิ นปุํสกลิงฺเคหิ ปรสฺส สิวจนสฺส อํ โหติ นิจฺจํฯ สรโลปปกติภาวาทิ, จิตฺตํฯ พหุวจเน ‘‘โยนํ นิ นปุํสเกหี’’ติ วตฺตเตฯ อการนฺเตหิ นปุํสกลิงฺเคหิ โยนํ นิจฺจํ นิ โหติฯ ‘‘สพฺพโยนีนมาเอ’’ติ นิสฺส วา อากาโรฯ อญฺญตฺถ ‘‘โยสุ กต’’อิจฺจาทินา ทีโฆฯ จิตฺตา จิตฺตานิฯ โยนํ นิภาเว จาเอตฺเต, สิทฺเธปิ อวิเสสโต; ‘‘อโต นิจฺจ’’นฺติ อารมฺภา, อาเอตฺตํ กฺวจิเทวิธฯ อาลปเน คโลโปฯ เห จิตฺต, เห จิตฺตา จิตฺตานิ, ทุติยายํ นิสฺส วิกปฺเปเนกาโรฯ จิตฺตํ, จิตฺเต จิตฺตานิฯ เสสํ ปุริสสทฺเทน สมํฯ เอวมญฺญานิปิ – ปุญฺญ ปาป ผล รูป สาธนํ, โสต ฆาน สุข ทุกฺข การณํ; ทาน สีล ธน ฌาน โลจนํ, มูล กูล พล ชาลมงฺคลํฯ |