อยํ โข โส, อานนฺท, ธมฺมาทาโส ธมฺมปริยาโย; เยน สมนฺนาคโต อริยสาวโก อากงฺขมาโน อตฺตนาว อตฺตานํ พฺยากเรยฺย – ‘ขีณนิรโยมฺหิ ขีณติรจฺฉานโยนิ ขีณเปตฺติวิสโย ขีณาปายทุคฺคติวินิปาโต, โสตาปนฺโนหมสฺมิ อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโณ’’’ติฯ ทสมํฯ
เวฬุทฺวารวคฺโค ปฐโมฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
ราชา โอคธทีฆาวุ, สาริปุตฺตาปเร ทุเว;
ถปตี เวฬุทฺวาเรยฺยา, คิญฺชกาวสเถ ตโยติฯ
2. ราชการามวคฺโค
1. สหสฺสภิกฺขุนิสงฺฆสุตฺตํ
[1007] เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ ราชการาเมฯ อถ โข สหสฺสภิกฺขุนิสงฺโฆ [สหสฺโส ภิกฺขุนิสํโฆ (สี.)] เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิตา โข ตา ภิกฺขุนิโย ภควา เอตทโวจ –
‘‘จตูหิ โข, ภิกฺขุนิโย, ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อริยสาวโก โสตาปนฺโน โหติ อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโณฯ กตเมหิ จตูหิ? อิธ, ภิกฺขุนิโย, อริยสาวโก พุทฺเธ อเวจฺจปฺปสาเทน สมนฺนาคโต โหติ – อิติปิ โส ภควา…เป.… สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติฯ ธมฺเม …เป.… สงฺเฆ…เป.… อริยกนฺเตหิ สีเลหิ สมนฺนาคโต โหติ, อขณฺเฑหิ…เป.… สมาธิสํวตฺตนิเกหิฯ อิเมหิ โข, ภิกฺขุนิโย, จตูหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต อริยสาวโก โสตาปนฺโน โหติ อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโณ’’ติฯ ปฐมํฯ