จาลาสุตฺต

ปุจฺฉา – ตตฺถาวุโส จาลาสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ เกน กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สาวตฺถิยํ ภนฺเต อนฺธวเน มารํเยว ปาปิมนฺตํ อารพฺภ จาลาย ภิกฺขุนิยา อริยสาวิกาย ภาสิตํฯ มาโร ภนฺเต ปาปิมา จาลํ ภิกฺขุนิํ อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจ ‘‘กิํ นุ ตฺวํ ภิกฺขุนิ น โรเจสี’’ติฯ ชาติํ ขฺวาหํ อาวุโส น โรเจมี’’ติฯ

กิํ นุ ชาติํ น โรเจสิ, ชาโต กามานิ ภุญฺชติ;

โก นุ ตํ อิทมาทปยิ, ชาติํ มา โรจ ภิกฺขุนีติฯ

ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ–

ชาตสฺส มรณํ โหติ, ชาโต ทุกฺขานิ ผุสฺสติ;

พนฺธํ วธํ ปริกฺเลสํ, ตสฺมา ชาติํ น โรจเยฯ

พุทฺโธ ธมฺมมเทเสสิ, ชาติยา สมติกฺกมํ;

สพฺพทุกฺขปฺปหานาย, โส มํ สจฺเจ นิเวสยิฯ

เย จ รูปูปคา สตฺตา, เย จ อรูปฏฺฐายิโน;

นิโรธํ อปฺปชานนฺตา, อาคนฺตาโร ปุนพฺภวนฺติฯ

เอวํ โข ภนฺเต จาลาย ภิกฺขุนิยา ภาสิตํฯ