ทุติยอปุตฺตกสุตฺต

ปุจฺฉา – ทุติยอปุตฺตกสุตฺตํ ปนาวุโส ภควตา กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สาวตฺถิยํ ภนฺเต ราชานํเยว ปเสนทิํ โกสลํ อารพฺภ ภาสิตํฯ ราชา ภนฺเต ปเสนทิ โกสโล ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา ‘‘อิธ ภนฺเต สาวตฺถิยํ เสฏฺฐิ คหปติ กาลงฺกโต, ตมหํ อปุตฺตกํ สาปเตยฺยํ ราชนฺเตปุรํ อติหริตฺวา อาคจฺฉามี’’ติ เอวมาทิกํ วจนํ อโวจฯ ภควา จ ภนฺเต ‘‘เอวเมตํ มหาราช, เอวเมตํ มหาราช, ภูตปุพฺพํ โส มหาราช เสฏฺฐิ คหปติ ตคฺครสิขิํ นาม ปจฺเจกสมฺพุทฺธํ ปิณฺฑปาเตน ปฏิปาเทสี’’ติ เอวมาทินา ตสฺส เสฏฺฐิสฺส คหปติสฺส อตีตํ วตฺถุํ อาหริตฺวา ปริโยสาเน จตูหิ คาถาหิ ภาสิตํฯ

ธญฺญํ ธนํ รชตํ ชาตรูปํ, ปริคฺคหํ วาปิ ยทตฺถิ กิญฺจิ,

ทาสา กมฺมกรา เปสฺสา, เย จสฺส อนุชีวิโนฯ

สพฺพํ นาทาย คนฺตพฺพํ, สพฺพํ นิกฺขิปฺปคามินํ;

ยญฺจ กโรติ กาเยน, วาจาย อุทเจตสาฯ

ตญฺหิ ตสฺส สกํ โหติ, ตํว อาทาย คจฺฉติ;

ตํวสฺส อนุคํ โหติ, ฉายาว อนปายินีฯ

ตสฺมา กเรยฺย กลฺยาณํ, นิจยํ สมฺปรายิกํ;

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมิํ, ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ –

มารสํยุตฺต