ปญฺจราชสุตฺต

ปุจฺฉา – ปญฺจราชสุตฺตํ ปนาวุโส ภควตา กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สาวตฺถิยํ ภนฺเต ราชานํเยว ปเสนทิํ โกสลํ อารพฺภ ภาสิตํฯ ราชา ภนฺเต ปเสนทิ โกสโล ภควนฺตํ เอตทโวจ ‘‘กิํ นุ โข ภนฺเต กามานํ อคฺค’’นฺติฯ ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ ‘‘มนาปปริยนฺตํ ขฺวาหํ มหาราช ปญฺจสุ กามคุเณสุ อคฺคนฺติ วทามี’’ติ เอวมาทินา ภนฺเต ภควตา ภาสิตํฯ

อิธ ภนฺเต อมฺหากํ ปญฺจนฺนํ ราชูนํ ปญฺจหิ กามคุเณหิ สมปฺปิตานํ สมงฺคีภูตานํ ปริจารยมานานํ อยมนฺตรากถา อุทปาทิํ ‘กิํ นุ โข กามานํ อคฺค’นฺติ–

ปทุมํ ยถา โกกนทํ สุคนฺธํ, ปาโต สิยา ผุลฺลมวีตคนฺธํฯ องฺคีรสํ ปสฺส วิโรจมานํ, ตปนฺตมาทิจฺจมิวนฺตลิกฺเข–

ทุติยอปุตฺตกสุตฺต

ปุจฺฉา – ทุติยอปุตฺตกสุตฺตํ ปนาวุโส ภควตา กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สาวตฺถิยํ ภนฺเต ราชานํเยว ปเสนทิํ โกสลํ อารพฺภ ภาสิตํฯ ราชา ภนฺเต ปเสนทิ โกสโล ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา ‘‘อิธ ภนฺเต สาวตฺถิยํ เสฏฺฐิ คหปติ กาลงฺกโต, ตมหํ อปุตฺตกํ สาปเตยฺยํ ราชนฺเตปุรํ อติหริตฺวา อาคจฺฉามี’’ติ เอวมาทิกํ วจนํ อโวจฯ ภควา จ ภนฺเต ‘‘เอวเมตํ มหาราช, เอวเมตํ มหาราช, ภูตปุพฺพํ โส มหาราช เสฏฺฐิ คหปติ ตคฺครสิขิํ นาม ปจฺเจกสมฺพุทฺธํ ปิณฺฑปาเตน ปฏิปาเทสี’’ติ เอวมาทินา ตสฺส เสฏฺฐิสฺส คหปติสฺส อตีตํ วตฺถุํ อาหริตฺวา ปริโยสาเน จตูหิ คาถาหิ ภาสิตํฯ