มีฬฺหกสุตฺต

ปุจฺฉา – เตนาวุโส…เป.… สมฺมาสมฺพุทฺเธน ลาภสกฺการํยุตฺเต ปญฺจมํ สํคีตํ มีฬฺหกสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สาวตฺถิยํ ภนฺเต สมฺพหุเล ภิกฺขู อารพฺภ ‘‘ทารุโณ ภิกฺขเว ลาภสกฺการสิโลโก ผรุโส อนฺตรายิโก อนุตฺตรสฺส โยคกฺเขมสฺส อธิคมายฯ เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว มีฬฺหกา คูถาที คูถปูรา ปุณฺณา คูถสฺส, ปุรโต จสฺส มหาคูถปุญฺโช, สา เตน อญฺญา มีฬฺหกา อติมญฺเญยฺย ‘‘อหมฺหิ คูถาที คูถปูรา ปุณฺณา คูถสฺส, ปุรโต จ มฺยายํ มหาคูถปุญฺโช’’ติ เอวมาทินา ภควตา ภาสิตํฯ

ตํ หิ ตสฺส ภิกฺขเว โมฆปุริสสฺส โหติ ทีฆรตฺตํ อหิตาย ทุกฺขายฯ

เอวํ ทารุโณ โข ภิกฺขเว ลาภสกฺการสิโลโกฯ

ตสฺมาติห ภิกฺขเว เอวํ สิกฺขิตพฺพํ, ‘‘อุปฺปนฺนํ ลาภสกฺการสิ โลกํ ปชหิสฺสาม, น จ โน อุปฺปนฺโน ลาภสกฺการสิโลโก จิตฺตํ ปริยาทาย ฐสฺสภี’’ติ, เอวญฺหิ โข ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพํฯ

เอกปุตฺตกสุตฺต

ปุจฺฉา – ตตฺโถ อาวุโส โปราณเกหิ ธมฺมสํคาหเกหิ สํคีตํ เอกปุตฺตกสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภํ กถญฺจ ภาสิตํฯ