ยํ โน ปยิรุปสโต จิตฺตํ ปสีเทยฺย….

ฉราชีวก

ตฺวํ ปน สมฺม ชีวก กิํ ตุณฺหีสิ –

อยํ เทว อมฺหากํ ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ อมฺหากํ อมฺพวเน วิหรติฯ

ตํ โข ปน ภควนฺตํ เอวํ กลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคโต ‘‘อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโรปุริสทมฺมสารถิ สตฺถาเทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควา’’ติฯ

ตํ เทโว ภควนฺตํ ปยิรุปาสตุ, อปฺเปวนาม เทวสฺส ภควนฺตํ ปยิรุปาสโต จิตฺตํ ปสีเทยฺยฯ

เตน หิ สมฺม ชีวก หตฺถิยานานิ กปฺปาเปหิฯ

กปฺปิตานิ โข เต เทว หตฺถิยานานิ, ยสฺส ทานิ กาลํ มญฺญสิฯ

อชาตสตฺตุ

กิจฺจิ มํ สมฺม ชีวก น วญฺเจสิ, กจฺจิ มํ สมฺม ชีวก น ปลมฺเภสิ….

มา ภายิ มหาราช, มา ภายิ มหาราช….

น ตํ เทว วญฺเจมิ, น ตํ เทว ปลมฺภามิ….