ตติยนยวณฺณนา
[470-1] โวสฺสชฺชนํ ปหานํ โวสฺสคฺโค, โวสฺสชฺชนํ วา วิสฺสฏฺฐภาโว นิราสงฺกานุปฺปเวโสติ อาห ‘‘โวสฺสคฺคสทฺโท…เป.… ทุวิธตา วุตฺตา’’ติฯ วิปสฺสนากฺขเณ ตทงฺคตนฺนินฺนปฺปกาเรน, มคฺคกฺขเณ สมุจฺเฉทตทารมฺมณกรณปฺปกาเรนฯ
ตติยนยวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
สุตฺตนฺตภาชนียวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
2. อภิธมฺมภาชนียวณฺณนา
[472] อุเปกฺขนมุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺคสฺส สภาโว, โส จ สมาธิวีริยสมฺโพชฺฌงฺโค วิย สมฺปยุตฺตานํ อูนาธิกภาวพฺยาวโฏ อหุตฺวา เตสํ อนูนานธิกภาเว มชฺฌตฺตาการปฺปวตฺตีติ อิมมตฺถํ อาห ‘‘อุเปกฺขนวเสนา’’ติอาทินาฯ ตตฺถ อุปปตฺติโต อิกฺขนนฺติ ปฏิสงฺขานมาหฯ
อภิธมฺมภาชนียวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
โพชฺฌงฺควิภงฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
11. มคฺคงฺควิภงฺโค
2. อภิธมฺมภาชนียวณฺณนา