อิติ-สทฺโท อาทิอตฺโถ, ปการตฺโถ วาฯ เตน –
‘‘อาทิมฺหิ สีลํ เทเสยฺย, (ที. นิ. อฏฺฐ. 1.190; ม. นิ. อฏฺฐ. 1.291)
มชฺเฌ จิตฺตํ วินิทฺทิเส;
อนฺเต ปญฺญา กเถตพฺพา,
เอโส ธมฺมกถาวิโธ’’ติฯ –
เอวํ กเถตพฺพาการํ สงฺคณฺหาติฯ
‘‘สิถิลํ ธนิตญฺจ ทีฆรสฺสํ, ครุกํ ลหุกญฺจ นิคฺคหีตํ;
สมฺพนฺธํ ววตฺถิตํ วิมุตฺตํ, ทสธา พฺยญฺชนพุทฺธิยา ปเภโท’’ติฯ (ที. นิ. 1.190; ม. นิ. อฏฺฐ. 1.291; ปริ. 485) –
เอวํ วุตฺตํ ทสวิธํ พฺยญฺชนพุทฺธิํฯ อฏฺฐุปฺปตฺตินฺติ ตสฺส ตสฺส สุตฺตสฺส ชาตกสฺส จ อฏฺฐุปฺปตฺติํฯ อนุสนฺธินฺติ ปจฺฉานุสนฺธิอาทิอนุสนฺธิํฯ ปุพฺพาปรนฺติ สมฺพนฺธํฯ อิทํ ปทํ เอวํ วตฺตพฺพํ, อิทํ ปุพฺพาปรํ เอวํ คเหตพฺพนฺติฯ
กุลสงฺคณฺหนปริหารนฺติ ลาภุปฺปาทนตฺถํ กุลานํ สงฺคณฺหนวิธิโน ปริหรณํ ตนฺนิยมิตํ เอกนฺติกํ กุลสงฺคหณวิธิํฯ
จงฺกมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
6. สคาถาสุตฺตวณฺณนา
[100] ‘‘ธาตุโส สํสนฺทนฺตี’’ติ อิทํ อชฺฌาสยโต สริกฺขตาทสฺสนํ, น กาเยน มิสฺสีภาวทสฺสนนฺติ อาห ‘‘สมุทฺทนฺตเร’’ติอาทิฯ นิรนฺตโรติ นิพฺพิเสโสฯ สํสคฺคาติ ปญฺจวิธสํสคฺคเหตุฯ สํสคฺคคหเณน เจตฺถ สํสคฺควตฺถุกา ตณฺหา คหิตาฯ เตนาห ‘‘ทสฺสน…เป.… สฺเนเหนา’’ติฯ
วนติ ภชติ สชฺชติ เตนาติ วนํ, วนโถติ จ กิเลโส วุจฺจตีติ อาห ‘‘วนโถ ชาโตติ กิเลสวนํ ชาต’’นฺติฯ อิตเร สํสคฺคมูลกาติ ตเมว ปฏิกฺขิปนฺโต อาห ‘‘อทสฺสเนนา’’ติฯ สาธุชีวีติ สาธุ สุฏฺฐุ ชีวี, ตํชีวนสีโลฯ เตนาห ‘‘ปริสุทฺธชีวิตํ ชีวมาโน’’ติฯ
สคาถาสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ