2. อุยฺโยชนสิกฺขาปทํ

[274] ทุติเย ปฏิกฺกมนอสนสาลสทฺทานํ ปริยายตฺตา วุตฺตํ ‘‘อสนสาลายปี’’ติฯ ภตฺตสฺส วิสฺสชฺชนํ ภตฺตวิสฺสคฺโคติ กเต ภตฺตกิจฺจนฺติ อาห ‘‘ภตฺตกิจฺจ’’นฺติฯ สมฺภูธาตุสฺส ปปุพฺพอปธาตฺวตฺถตฺตา วุตฺตํ ‘‘น ปาปุณี’’ติฯ

[276] วุตฺตาวเสสนฺติ วุตฺเตหิ มาตุคาเมน สทฺธิํ หสิตุกามตาทีหิ อวเสสํฯ ตสฺมินฺติ อุยฺโยชิตภิกฺขุมฺหิฯ อตฺถโตติ วิชหนฺตวิชหิตภิกฺขูนํ อวินาภาวสงฺขาตอตฺถโตฯ อิตเรนาติ อุยฺโยชกภิกฺขุนาฯ ตตฺถาติ ‘‘ทสฺสนูปจารํ วา สวนูปจารํ วา’’ติวจเนฯ เอตฺถาติ นิทฺธารณสมุทาโย, ทสฺสนูปจารสวนูปจาเรสูติ อตฺโถฯ ‘‘ตถาติอิมินา ทฺวาทสหตฺถปมาณํ อติทิสติฯ เตหีติ กุฏฺฏาทีหิฯ ตสฺสาติ ทสฺสนูปจาราติกฺกมสฺสฯ ‘‘วุตฺตปการมนาจาร’’นฺติ อิมินา ‘‘น อญฺโญ โกจิ ปจฺจโย’’ติ เอตฺถ อญฺญสทฺทสฺส อปาทานํ ทสฺเสติ, ‘‘การณ’’นฺติอิมินา ปจฺจยสทฺทสฺสตฺถํฯ

[277] กลิสทฺทสฺส ปาปปราชยสงฺขาเตสุ ทฺวีสุ อตฺเถสุ ปาปสงฺขาโต โกโธติ อาห ‘‘กลีติ โกโธ’’ติฯ ‘‘อาณ’’นฺติอิมินา สาสนสทฺทสฺสตฺถํ ทสฺเสติฯ วุตฺตญฺหิ ‘‘อาณา จ สาสนํ เญยฺย’’นฺติฯ โกธวเสน วทตีติ สมฺพนฺโธฯ ทสฺเสตฺวา วทตีติ โยชนาฯ อิมสฺส ฐานํ นิสชฺชํ อาโลกิตํ วิโลกิตํ ปสฺสถ โภติ โยชนาฯ อิมินาปีติ อมนาปวจนํ วจเนนาปีติฯ ทุติยํฯ